| |
| | Μόνος |  | | |
“Μόνη η θλίψη, αγάπη και πόνος...”
Ψυχή που κοιμάται μοιάζει η σελήνη στο φως
μα πάντα κοιτάζει και ξέρει και νιώθει
κι εγώ τις σκέψεις μου δεν ξέρω να κρύψω
κάτω απ' τον ήλιο, κάτω από 'κείνη,
θάλασσα άγρια, ατέλειωτη οι σκέψεις
μα το μυαλό μου μόνο του πάλι...
Μόνος κι ο πόνος, μόνος κι ο χρόνος,
μόνες κι οι ώρες φεύγουν αργά
μα πίσω γυρίζουν μία προς μία, ξανά και ξανά...
Μα πάντα αγαπάω εκείνη τη μία, την ώρα τη μόνη,
αιώνας και πάλι, αγάπη και πόνος
ταξίδεψα μόνος σε 'κείνη τη θάλασσα, την άγρια
και πάντα κοιτάζω και ξέρω και νιώθω
και 'κείνη πιο μόνη, γι' αυτό την θαυμάζω
σαν σκέψη, σαν χρόνο, αγάπη...
Θεριέψανε πάλι εκείνες οι εικόνες
ψυχρές μα γαλήνιες και μόνες
και ψιθυρίζουν μοναξιά και φεγγάρια και θλίψη,
ένα μεγάλο ταξίδι σε 'κείνες τις ώρες
σε άλλες ηπείρους, περήφανες, μόνες
κι η θάλασσα άγρια πάντα και μόνη...
Μα πάντα αγαπάω εκείνο το ένα, το κύμα το μόνο,
θάλασσα πάλι, αγάπη και θλίψη
κι εκείνο πιο μόνο...
Γαλήνιες ώρες, φωτεινές, γερασμένες
μα πάντα γυρίζει η ώρα η μόνη
και τότε φωνάζω και τότε ουρλιάζω
κι ύστερα πεθαίνω από ασφυξία και πόνο
και πάλι γυρίζω στην ώρα τη μόνη
κι αρχίζω και τρέχω και νιώθω, κοιτάζω,
μα πάντα γυρίζει εκείνο το κύμα, το μόνο
και με παρασέρνει και πίσω γυρίζω
στη μικρή παραλία με το ένα το δέντρο, το μόνο...
Μα πάντα αγαπάω εκείνη τη μία, τη θλίψη, τη μόνη,
ψυχή που κοιμάται μα νιώθει και ξέρει,
αγάπη και πόνος, αγάπη κι εκείνη...
Στο ένα το δέντρο, της ζωής μου το δέντρο,
της μικρής παραλίας, έδεσα γερή θηλιά
και πάνω της στήριξα δυο λευκά φτερά.
Κι ύστερα έτρεξα, μόνος μου έτρεξα
το σκοτάδι να βρω μες στην άγρια θάλασσα...
“Ψιθύρισέ μου εκείνες τις δυο λέξεις που αγαπώ
το σκοτάδι πριν βρω...”
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Η Ειλικρίνεια Είναι Η Μοναδική Μου Δικαιολογία... | | | |
|
iraklisv
17-02-2009 @ 14:14 | Μα πάντα αγαπάω εκείνο το ένα, το κύμα το μόνο,
θάλασσα πάλι, αγάπη και θλίψη
κι εκείνο πιο μόνο...
!!! | | ekptwtos
17-02-2009 @ 14:14 | ::theos.:: APLA! | | idroxoos
17-02-2009 @ 20:02 | Μα πάντα αγαπάω εκείνη τη μία, τη θλίψη, τη μόνη,
ψυχή που κοιμάται μα νιώθει και ξέρει,
αγάπη και πόνος, αγάπη κι εκείνη...
::wink.:: ::up.:: | | elpidakwstopoulou
18-02-2009 @ 00:13 | Στο ένα το δέντρο, της ζωής μου το δέντρο,
της μικρής παραλίας, έδεσα γερή θηλιά
και πάνω της στήριξα δυο λευκά φτερά.
Κι ύστερα έτρεξα, μόνος μου έτρεξα
το σκοτάδι να βρω μες στην άγρια θάλασσα...
“Ψιθύρισέ μου εκείνες τις δυο λέξεις που αγαπώ
το σκοτάδι πριν βρω...”
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | athinatri
18-02-2009 @ 05:53 | "εκείνες οι εικόνες
ψυχρές μα γαλήνιες και μόνες
και ψιθυρίζουν μοναξιά και φεγγάρια και θλίψη"
"άδεια η ψυχή, το δωμάτιο άδειο ........όνειρο ήτανε..."
ΞΥΠΝΑ... ::hug.:: | | peiraiotissa
18-02-2009 @ 05:58 | Μα πάντα αγαπάω εκείνη τη μία, τη θλίψη, τη μόνη,
ψυχή που κοιμάται μα νιώθει και ξέρει,
αγάπη και πόνος, αγάπη κι εκείνη...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | swordfish
18-02-2009 @ 06:11 | Ωραίο!!! ::yes.:: ::up.:: | | roadBlues
19-02-2009 @ 00:10 | ψυχεδέλεια......... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
