Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο εφιάλτης της ενηλικίωσης
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο εφιάλτης της ενηλικίωσης
 
Ξημέρωσε αργά και σκοτεινά
στεκόταν μόνη της σε στυλ αμπαζούρ έξω απ'το σπίτι
δίπλα της πέρναγαν νωθροί περαστικοί
με εφημερίδες, με καφέ και με τσιγάρο στο χέρι
Διάβαζαν φαίνεται όσα οι ίδιοι δεν μπορούσαν να ποιήσουν
έπιναν τάχατες μια πικρογεύση που τη λάτρεψαν επί ποδός
Κάπνιζαν όσα είχαν ξεχάσει στα τεφτέρια κλειδωμένα

Ξημέρωσε αργά και σκοτεινά'
το ξύλινο παγκάκι καλοδέχτηκε τη σκέψη του κορμιού της
κι είχε να πει πολλά
-Όσα ακριβώς τα κύτταρα εξομολογούνται τις νύχτες στο πνεύμα-
Νομάδες πέρασαν, κανείς δεν την κοίταξε
Περνούσαν κάποιοι αφηρημένοι
κάποιοι άλλοι βιαστικοί
και μια μερίδα χωρίς να υπάρχει

Ξημέρωσε αργά και σκοτεινά
Ημέρα του σκοπού και της επίλυσης των πάντων
Θα έκλεινε τώρα τα δεκαοχτώ
Κεράκια βουτηγμένα σε μια τούρτα από ψέματα γλυκά
ζαχαρωμένες ψευδαισθήσεις , να την πείσουν
πως τώρα άρχιζε η ζωή κι έπρεπε να 'ναι εκεί

Της φέρανε λοιπόν την τούρτα
σχήμα καρδιάς , γεύση από αίμα
Κι αυτή μ'ενα άσπρο πρόσωπο σημαδεμένο από το φως
στεκόταν μόνη της σε σχήμα φεγγαριού
μέσα στο σπίτι
Την πήρε κάποιος απ'το χέρι κι ηλεκτρίστηκε
Έξω πια νύχτωνε γοργά και φωτεινά

Τον κοίταξε όπως πάντα μες στα μάτια
βρήκε στο βλέμμα του ένα ζευγάρι από( )λαβές
κι αρπάχτηκε σαν ήμερο αγρίμι
Πως τάχατες ξεπλήρωσε ό,τι χρωστούσε στην καινούρια της ζωή:
λογαριασμούς, υποχρεώσεις, μαχαιρώματα.
Πως Τάχα μου αρνήθηκε εκείνο το παιδί μ'ενα και μόνο φύσημα ασθμαίνον

Τη νύχτα έπαιζε ακόμα στον παιδότοπο ανέμελη
και με το γόνατό της ματωμένο τραγουδούσε.
Πρωί πρωί μεγάλωσε κι έπρεπε να σοβαρευτεί.
Το ξημέρωμα είδε για πρώτη φορά τον εφιάλτη της ενηλικίωσης
Ξύπνησε μόνη και στεγνή
Με μια σιωπή που έσταζε ιδρώτα.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
ekptwtos
17-02-2009 @ 14:54
Με μια σιωπή που έσταζε ιδρώτα............. ::oh.:: AGAPHMENO!
rock sugar
17-02-2009 @ 15:10
οι λέξεις σου....εγώ....
σ'αγκαλιάζω με τις σκέψεις....
nightangel
17-02-2009 @ 15:46
Ας μην ζαλίζουν τη μικρή.....
Γιατί όποιος έχει ενηλικιωθεί,
να΄ρθει εδώ να μας το πει! Πάντως με έβαλες σε σκέψεις....::theos.::
Noldiel
17-02-2009 @ 16:28
... ήταν ένα κοριτσάκι, Αθανασία μου, που είχε χάπια κατά της ενηλικίωσης - ένα τέτοιο, με κατακόκκινα μαλλιά και τεράστια δύναμη ::hug.::
Περιττό να σου πω πόσο υπέροχη σε βρίσκω πάλι ::yes.::
iraklisv
17-02-2009 @ 17:10
Τι να σου πω Αθανασία μου!! ::up.::
μηχανοδηγος
17-02-2009 @ 23:00
πολύ καλό το βρίσκω.....
poetryf
18-02-2009 @ 01:52
Έκπτωτε μου, Ελενίτσα, Νυχτερινέ άγγελε, Σοφάκι, Ηρακλή και μηχανοδηγέ σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα υπέροχα σχόλια σας!
Να έχετε μια όμορφη Τετάρτη γεμάτη δημιουργικότητα και χαμόγελο!
Rannia . k
18-02-2009 @ 04:40
Πάρα πολύ ωραίο Αθανασία μου!!!
Καλό σου απόγευμα!!!
::hug.:: ::kiss.:: ::kiss.::
elpidakwstopoulou
18-02-2009 @ 04:49
Τη νύχτα έπαιζε ακόμα στον παιδότοπο ανέμελη
και με το γόνατό της ματωμένο τραγουδούσε.
Πρωί πρωί μεγάλωσε κι έπρεπε να σοβαρευτεί.
Το ξημέρωμα είδε για πρώτη φορά τον εφιάλτη της ενηλικίωσης
Ξύπνησε μόνη και στεγνή
Με μια σιωπή που έσταζε ιδρώτα.

χωρίς λόγια !!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
swordfish
18-02-2009 @ 06:15
Πολύ όμορφο!!! ::yes.:: ::up.::
peiraiotissa
18-02-2009 @ 06:49
Της φέρανε λοιπόν την τούρτα
σχήμα καρδιάς , γεύση από αίμα
Κι αυτή μ'ενα άσπρο πρόσωπο σημαδεμένο από το φως
στεκόταν μόνη της σε σχήμα φεγγαριού

Αγαπημένο μόνο...? ::up.:: ::kiss.:: ::love.::
petrwnas
18-02-2009 @ 08:16

Το ξημέρωμα είδε για πρώτη φορά τον εφιάλτη της ενηλικίωσης
Ξύπνησε μόνη και στεγνή
Με μια σιωπή που έσταζε ιδρώτα.
υπεροχο!!! ::up.:: ::hug.:: ::up.::
giannisanas
18-02-2009 @ 08:38
παρόλο που ο λόγος σου είναι πλούσιος και ιδιαίτερος υπάρχουν τεχνικές ατέλειες (στο λέω γιατί είσαι πολύ καλή)
όσο για το θέμα σου...!
Tikalouba
18-02-2009 @ 15:46
Άφωνος... ::theos.::
Να σαι καλά Αθανασία ::up.::
lightblue
18-02-2009 @ 18:35
πανέμορφες εικόνες...
::yes.::
roadBlues
19-02-2009 @ 00:16
o bobo dylan.........ο άνθρωπος με τις 7 ιστορίες , τα 7 πρόσωπα...
έσυ έγραψες την μια τώρα.....έδειξες το ένα σου πρόσωπο......σου έμειναν άλλα 6
ΚατεριναΘεωνα
05-03-2010 @ 15:40
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΑΘΑΝΑΣΙΑ..........ΘΕΕΜΟΥ
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΑΠ ΑΥΤΟ
ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ!!!!!(ασχετα με την ποιότητα της γραφής μου έτσι)

::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
ΨΕΥΔΩΝΥΜΟΣ
05-03-2010 @ 15:48
έξοχο..έξοχο..έξοχο.. ::theos.::
sofiagera
05-03-2010 @ 23:58
Τη νύχτα έπαιζε ακόμα στον παιδότοπο ανέμελη
και με το γόνατό της ματωμένο τραγουδούσε.
Πρωί πρωί μεγάλωσε κι έπρεπε να σοβαρευτεί.
Το ξημέρωμα είδε για πρώτη φορά τον εφιάλτη της ενηλικίωσης
Ξύπνησε μόνη και στεγνή
Με μια σιωπή που έσταζε ιδρώτα ::up.:: ::up.:: ::up.::

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!ΛΕΕΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ.......
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
06-03-2010 @ 10:24
το ξημέρωμα είδε για πρώτη φορά τον εφιάλτη της ενηλικίωσης...........ένας εφιάλτης που δεν τελειώνει ποτέ............
υποκλίνομαι στην υπέροχη ποίηση σου!!!!!!!!!!!φιλιά ::love.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο