stixoi.info: Αναμνήσεις σκιές

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αναμνήσεις σκιές

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130784 Τραγούδια, 269460 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Αναμνήσεις σκιές

[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Είναι φορές -μεταξύ του ξύπνου και του ύπνου-
όταν παραδίνεσαι μα ορίζεις τα όνειρά σου...
που σε θολό καμβά με πινελιές -σκιές-
αναμοχλεύονται οι ορισμοί της μοναξιάς σου

Τα χρόνια σου τα παιδικά την άγνοια κουβαλούσαν
μα όταν στα νήπια ήσουνα αγάπησες τρελά!
τα λαμπερά τα μάτια σου -με δήθεν- προσπερνούσαν
των άλλων τα καλύτερα… κι έκλιναν χαμηλά.

Μεγάλωσες και το σχολειό, χαρά και λογισμός
η άμιλλα ήταν οδηγός κι η νίκη στο παιχνίδι
ο δάσκαλος: -πατέρας- και πάντα αυστηρός
το κλάμα του στο χωρισμό: ψυχής ήταν στολίδι.

Η αγωνία πολύγωνη πριν απ’ τις εξετάσεις
χίλιες φορές τα διάβαζες μα είχες μια φοβία
την τελευταία τη στιγμή μην όλα τα ξεχάσεις
κι ήρθε το πρώτο σκίρτημα -μπήκες στην εφηβεία-

Αγνός άνθισ’ ο έρωτας, νέκταρ πρώτου φιλιού
ο κόσμος με μιας άλλαξε κι οι στάλες γίναν ρυάκια
τα δάκρυά σου ποταμός στη γη του χωρισμού
τότε, με πόνο έγραψες τα πρώτα σου στιχάκια.

Μα τρέχουν γρήγορα οι σκιές, όπως και η ζωή,
και οι χαρές μικρές-μικρές ερήμου είναι οάσεις
κι ενώ υπήρξες μες του χθες, την κάθε σπιθαμή
αναρωτιέσαι: τα έζησες; αλήθεια...; θα γεράσεις...

Είναι φορές -μεταξύ του ύπνου και του ξύπνου-
που ανατριχιάζεις ξέροντας πως τ’ όνειρο τελειώνει
και οι αναμνήσεις μιας ζωής, οι ελπίδες κι οι ευχές
χιόνι που τώρα γκρίζωσε κι ο μάγος Χρόνος λιώνει.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Αθηνά 25-02-2009 @ 14:32	είναι η ώρα πριν τον ύπνο που έρχονται όλα στο μυαλό... όντως... ωραίο! ::wink.::
dimi.gr 25-02-2009 @ 14:35	Ο πρώτος έρωτας... και μια ζωή ολόκληρη... Πολύ όμορφο... ::smile.::
αισχυ(λος) 25-02-2009 @ 14:37	εκπληκτικο!!! και πολυ αληθεια!!
Νεφελοβάτης 25-02-2009 @ 17:07	Ο Χρόνος μπορεί να είναι ο καλύτερος Φίλος ή ο πιο μεγάλος Εχθρός.. Εξαρτάται από το πώς του φερόμαστε.. Καλό Βράδυ.
azoritis 25-02-2009 @ 22:58	και οι αναμνήσεις μιας ζωής,........ μας κάνουν να.....άρα υπάρχω... καλημέρα.... ::smile.:: ::smile.::
elpidakwstopoulou 25-02-2009 @ 23:15	Μα τρέχουν γρήγορα οι σκιές, όπως και η ζωή, και οι χαρές μικρές-μικρές ερήμου είναι οάσεις κι ενώ υπήρξες μες του χθες, την κάθε σπιθαμή αναρωτιέσαι: τα έζησες; αλήθεια...; θα γεράσεις... τρέχει και η ζωή ναι ..μα ό,τι ζήσαμε είναι μέσα μας !! πολύ καλό !!!!! καλημέρα Χρήστο !!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Brand Pitt 25-02-2009 @ 23:30	::theos.::
Ηώς 26-02-2009 @ 08:51	που ανατριχιάζεις ξέροντας πως τ’ όνειρο τελειώνει και οι αναμνήσεις μιας ζωής, οι ελπίδες κι οι ευχές χιόνι που τώρα γκρίζωσε κι ο μάγος Χρόνος λιώνει. ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΧΡΗΣΤΟ....ΟΛΟΙ ΘΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ.....ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΗΠΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΑΛΛΑΓΗ ΜΑΣ! ::hug.:: ::up.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο