| |
Απ' τ' ουρανού τα χρώματα
Η ώχρα μου ταιριάζει
Γιατί είναι κείνο που πενθεί
Των νειάτων τη φθορά...
Κάθε που βάφει κόκκινο
Η αγάπη..ξεθωριάζει
Και δεν αφήνει διάσελο
Στου πόθου τη χαρά...
Από μικρή..στο άχρωμο
Οι γύρω με ζητούσαν
Καλά θαρρώ πως έκρυβα
Της νιότης τα βιολιά...
Μα πίστεψα..σε σένανε
Με πάθος..θα μιλούσαν
Εκείνα που σωπαίνανε
Στην πένθιμη φθορά...
10/3/2005
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
