Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131357 Τραγούδια, 269588 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Της μοναξιάς
 Η μοναξιά του γυρολόγου
 
Τον καθρέπτη σαν κοιτώ
βλέπω τη μοναξιά μου
είναι σκληρή κι άσχημη
τρώει τα σωθικά μου

τη μια με στέλνει να ζητώ
που ναι οι αγαπημένοι
την άλλη να κοιτώ
μια μούρη παγωμένη

είναι πελάτης τι να πω
έχει κι αυτός μπελάδες
με το δίκιο του κι αυτός
ζητάει μποναμάδες

μα που να ξέρει ο τυχερός
τι του ΄μελε να πάθει
πως θα του πιάσω λακριντί
και σκέψου τι θα μάθει

του ξεφουρνίζω βάσανα
που μ΄ έχουνε πλακώσει
και πριν μιλήσει ο καψερός
τον έχω πια φλομώσει

ήρθε ο πάγος κι έλιωσε
γλύκανε το πρόσωπό του
ανάσα πήρε πιο βαθιά
και μου ΄πε τον καημό του

τι το ΄θελα και μίλησα
δεν το ΄κλεινα ο χαμένος
δεν μου ΄φθανε ο πόνος μου
μου ήρθε και ο ξένος

και από ξένοι στην αρχή
τα λέγαμε σα φίλοι
από τον πόνο σε καημό
κι από πρωί σε δείλι

τι μου ΄φταιξε, τι του ΄φταιξε
ποιος πήρε και ποιος δίνει
η ώρα πέρασε με μιας
καιρός που μας αφήνει

σηκώθηκα και έφυγα
κιλά ξαλαφρωμένος
σ΄ άλλο πελάτη έφτασα
λιγάκι ζαλισμένος

πήρε και νύχτωσε νωρίς
στο δρόμο είμαι ακόμα
κι ούτε που έφαγα μπουκιά
είμαι και μέσ' στη βρώμα

ήρθε η ώρα που κι εγώ
σαν άνθρωπος θα νοιώσω
σε στρώμα δα νοικιάρικο
το σώμα μου θ΄απλώσω

η ησυχία φούντωσε
μέσα στους ξένους τοίχους
και το μυαλό μου άρχισε
να κάνει μύριους κύκλους

τη μοναξιά συνάντησα
έκανα γνωριμία
μα κείνη με θυμότανε
με είδε στη γωνία

εκεί που όλοι στήνονται
στο τείχος των δακρύων
για συλλογή αναμνήσεων
ζεστών αλλά και κρύων

η χαρά μου κύλησε
κι έγινε εφιάλτης
η μοναξιά μου μίλησε
κι έννοιωσα σακάτης.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Της ζωής
      Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

karosmi@yahoo.gr
 
Drapetis
16-03-2005
Exei tin tasi i mona3ia na 3epetagetai aproskliti, sini8ws meta apo ka8e prospa8eia mas na tin e3afanisoume kai tis aresoun idiaitera ta bradia. Wraio, starato poiima MIxali.
annaΤi
16-03-2005
μ' άρεσε, Μιχάλη..... μέσα από την λαϊκη απλότητα της γλώσσας, μιλάει....
elli
16-03-2005
Μιχάλη θα συμφωνήσω με την Αννα!!
Ίμερος
16-03-2005
είπε ο "Drapetis" πιο πάνω...Εχει την τάση η μοναξιάνα ξεπετάγεται απρόσκλητη, συνήθως μετά από κάθε προσπάθεια μας να την εξαφανίσουμε και της αρέσουν ιδιαίτερα τα βράδια. Ωραίο, σταράτο ποίημα Μιχάλη.
Αγνή
16-03-2005
Απέδωσες την μοναξιά πολύ πετυχημένα Μιχάλη!!
χρήστος
16-03-2005
πολύ όμορφο Μιχάλη!!
Μετέωρος Άγγελος
16-03-2005
Καλο!
Ανδρέας Ανδρέου
16-03-2005
Σαν γυρολόγος όμως σ΄αυτό το μοναδικά γραμμένο σου ποίημα Μιχάλη, δίνεις ένα στίγμα πρωτόγνωρο της εμπειρίας και της πολύτιμης επαφής που θέτει τα όρια του ξεχωριστού και του πετυχημένου στο ποίημά σου...
Ίμερος
17-03-2005
ευχαριστώ που με τιμήσατε με την παρουσία σας...:)
NIKOLAS2
19-03-2005
Καιρός να γράψεις μαντινάδες
Ίμερος
19-03-2005
Νικόλα, καιρός να γράφεις σωστά τα Ελληνικά
NIKOLAS2
20-03-2005
Μην το χοντραίνεις
Ίμερος
20-03-2005
τότε μη μου κολλάς Νικολάκι

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο