| |
Ένιωθε το τέλος να πλησιάζει..δεν ήταν κάτι το οποίο βασιζόταν κάπου.Ήταν απλά ένστικτο! Αν του το έλεγε θα την κατηγορούσε ότι είχε βρει άλλη αγκαλιά και του ανακοίνωνε κάτι προγεγραμμένο..δεν ήταν αλήθεια γι' αυτό προτίμησε την σιωπή.. Δεν ήξερε τι θα έκανε.. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν ήθελε να είναι μακριά του, δεν ήθελε να απαρνηθεί την ανάσα και τα χάδια του.. όμως αυτά τα είχε ήδη χάσει.. έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσε να του δοθεί ξανά γιατί είχε μάθει πολλά.. Ίσως ασήμαντα αλλά στριφογύριζαν στο μυαλό της διαρκώς και δεν την άφηναν να τον νιώσει ξανά δικό της, να γίνουν ένα όπως τότε.. και δυστυχώς εκείνος, ή μάλλον η ζωή, δεν μπορούσε να τους χαρίσει τον απαραίτητο χρόνο για την πείσει για άλλη μια φορά για την αγάπη του.. σκεφτόταν πως ίσως και να είναι καλύτερα έτσι..αλλά..το σ' αγαπώ ήταν η απάντηση σε κάθε της ερώτημα.. Κάποτε θα πάλευε με Θεούς και Δαίμονες για να είναι με τον αγαπημένο της. Δεν ήξερε αν της είχε μείνει άλλη δύναμη..ναι είχε δύναμη αλλά δεν έπρεπε..έπρεπε να γίνει δυνατή και να στέκεται όρθια να παρακολουθεί τα όνειρα που είχαν κάνει μαζί να χάνονται στον άνεμο.. Και εκείνος? Ήταν η πρώτη φορά που υπερασπιζόταν την αγάπη του..δήλωνε με περίσσιο πάθος και λατρεία πως εκείνη ήταν ο έρωτας του, όλο του το είναι αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι..εκείνη τον πίστευε?? Δεν ήξερε αν πρέπει να τον πιστέψει.. Βαθειά μέσα της ναι ήξερε ότι η εξομολόγηση του ήταν αληθινή και ας του έδειχνε το αντίθετο.. Ίσως πάλευε με τον εαυτό της να πιστέψει το αντίθετο.. Δεν μπορούσε όμως να πει κάτι με σιγουριά.. η μόνη της αλήθεια ήταν πως τον αγαπούσε πολύ.. Κάποτε πίστευε ότι θα' ναι μαζί για πάντα.. για χάρη του άρχισε να πιστεύει στο πάντα.. Τώρα όμως τον ένιωθε μακριά.. Έπρεπε να τον αφήσει να φύγει..θα το έκανε? Δεν ήξερε..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
