Helene52
29-03-2009 @ 11:45 | Γαλήνη κι ηρεμία στο χωριό σαν ήρθε το φρικτό μαντάτο
οι πέτρες ράγισαν, όλα γίναν άνω κάτω
γιατ΄είχατε παιδιά
κι άλλοι πετάνε το ψωμί εις τα σκυλιά
Άραγε νάν ο θάνατος γλυκύς σαν είναι για τη ζήση
ή σαν το φώς το πράσινο σ΄ώρα που πάει να σβύσει;
Χώμα αδηφάγο!!
έσκαψα ψωμι να βγάλω!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
idroxoos
29-03-2009 @ 13:45 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Xωρολάτρης
29-03-2009 @ 13:50 | Δυνατό και ευαίσθητο αφιέρωμα σε κείνους που χαράχτηκαν θαρρεις από μια άδικη μοίρα της ζωής να συναντούν τον θάνατο θαμμένοι! | |
Ναταλία...
30-03-2009 @ 04:27 | Άραγε νάν ο θάνατος γλυκύς σαν είναι για τη ζήση
ή σαν το φώς το πράσινο σ΄ώρα που πάει να σβύσει;
Χώμα αδηφάγο!!
έσκαψα ψωμι να βγάλω
::sad.:: ::sad.:: ::sad.:: | |
Γιάννης Χρυσέλης
30-03-2009 @ 06:25 | ::wink.:: ::smile.:: | |
 |
