Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στην Αλήθειαhttp://pentaedron-tvseries-sympanpouagapisa.blogspot.com/2009/03/blog-post_22.html" />http://pentaedron-tvseries-sympanpouagapisa.blogspot.com/2009/03/blog-post_22.html">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130672 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στην Αλήθεια
 Τζορντάνο Μπρούνο http://pentaedron-tvseries-sympanpouagapisa.blogspot.com/2009/03/blog-post_22.html
 
[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Έλα και πάρε με ψηλά αλήθεια ιριδίζουσα!
συ που πετάς ανάλαφρη στου νου τους ουρανούς
των εξισώσεων της ζωής να βρούμε την ορίζουσα
το στίγμα της ελπίδας μας στο χάρτη του αχανούς.

Απ’ όταν έγινα «Εγώ» και είπα: «...άρα υπάρχω»
σ’ αναζητούσα πάντοτε -κρυμμένη στο σκοτάδι-
διερμηνέας των σχέσεων με όσους συνυπάρχω
του Είναι και του Λόγου μου έγινες το βαστάδι.

Δεν είσαι συ για έρωτες... μα μόνο για αγάπη
αφού δεν φτιασιδώνεσαι, δεν κρύβεις τις ρυτίδες
το πεπρωμένο σου φυλάς σ’ επτάσφραγο κιτάπι
τις όψεις σου σμιλεύουνε των σκέψεων ρανίδες.

Πάντα είσαι απόμερα και διαρκώς σε ψάχνω
το πυρωμένο και γυμνό κορμί σου δεν το δείχνεις
το φως σε ντύνει να φανείς -αδέλφι σου από σπλάχνο-
κι οι φίλοι σου είναι κάτοικοι δυσπρόσιτης πολίχνης.

Κάποιοι σε βλέπουν κόκκινη, άλλοι πορτοκαλιά
κι άλλοι θωρούν πως είσαι μπλε ή το βαθύ ιώδες
μα εσύ 'σαι πάντα διάφανη μ’ ολόλευκα μαλλιά
-όλα τα χρώματα μαζί- της σκέψης το ιδεώδες.

Δεν εισ’ «Αλήθεια» αυτόφωτη μα κάτι θεμελιώδες
που όπου υπάρχει νόηση ζητά για να σ’ αγγίξει
φωτίζοντάς σε, σε θωρεί σε κάθε στοιχειώδες
κι ευελπιστεί το επτάσφραγο κιτάπι πως θ’ ανοίξει...

Το να σε βρουν ειν’ δύσκολο, μα και να σε διαδώσουν...
τον Μπρούνο όταν σκέφτονται φρικτά ν’ απολογείται
και να τον ρίχνουν στην πυρά -εσέ ν’ αποτεφρώσουν-
μα ο Γαλιλαίος αν και σιγά... είπε: «κι όμως κινείται».

Την Ίριδά σου αλήθεια μου στείλ’ τη νερό να φέρει
από της Στύγας την πηγή -που ξεδιψάει τον Άδη-
για να ορκιστώ αμετάκλητα πως θα’ σαι το νυστέρι...
όπου βαθιά θα μπήγεται στο κάθε μου σκοτάδι... [/font][/color]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 29
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Γυμνασμένα παραμύθια
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
**Ηώς**
29-03-2009 @ 14:03
του Είναι και του Λόγου μου έγινες το βαστάδι.
AΥΤΟ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ ΧΡΗΣΤΟ! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
29-03-2009 @ 14:07
Αυτό και αν είναι ΥΜΝΟΣ.΄Υμνος στην αλήθεια. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
idroxoos
29-03-2009 @ 14:29
πανέμορφο Χρήστο!!!! ::up.::
poetryf
29-03-2009 @ 14:36
Καλά έκανες και το ανέβασες Χρήστο μου!
Να θυμηθούμε και λίγο τον Παντελή που λείπει....
αλλά ακόμα παραδίδει μαθήματα ποίησης ακόμα και εν τη απουσία του!
Celestia
29-03-2009 @ 15:56
Αριστουργημα!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
tarifula
29-03-2009 @ 19:13
μα εσύ είσαι πάντα διάφανη μ’ ολόλευκα μαλλιά
-όλα τα χρώματα μαζί- της σκέψης το ιδεώδες.
::yes.:: ::yes.::
Kostas Houston
29-03-2009 @ 19:52
Xρήστο πρέπει να είσαι υπερήφανος για το ποιήμα που έγραψες.
heardline
29-03-2009 @ 20:38
Πολύ καλό κι με εξαιρετική ροή, γλυστράει στη σκέψη Χρήστο, Καλημέρα σου !!!!!!!!!!!!!!!
genikos
29-03-2009 @ 20:48
Πολύ ενδιαφέρον το θέμα σου και πολύ όμορφα δοσμένο!
και το link πολύ καλό, αγαπημένη σειρά...
Έτσι είναι η αλήθεια, όσο την πλησιάζεις, απομακρύνεται...
Γι' αυτό και το κυνήγι της θα μας συναρπάζει πάντα!
azoritis
29-03-2009 @ 22:57
η αλήθεια ..χωρίς φτιασίδια ρυτίδες.....νυστέρι ..
πάντα θα την ψάχνουμε ..γιατί δεν είναι ...απόλυτη ...πάντα θα υπάρχει
το κάτι παραπέρα ..ένα φως ...
καλημέρα.... ::smile.:: ::yes.:: ::smile.::
αισχυ(λος)
30-03-2009 @ 00:33
απλα φοβερο!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elpidakwstopoulou
30-03-2009 @ 01:27
Δεν είσαι συ για έρωτες... μα μόνο για αγάπη
αφού δεν φτιασιδώνεσαι, δεν κρύβεις τις ρυτίδες
το πεπρωμένο σου φυλάς σ’ επτάσφραγο κιτάπι
τις όψεις σου σμιλεύουνε των σκέψεων ρανίδες.

μπράβο Χρήστο !! πανέμορφο !!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Helene52
30-03-2009 @ 02:29
απλά Τ Ε Λ Ε Ι Ο !!!!!!
Την καλημέρα μου Χρήστο
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
petrwnas
30-03-2009 @ 03:11

Κάποιοι σε βλέπουν κόκκινη, άλλοι πορτοκαλιά
κι άλλοι θωρούν πως είσαι μπλε ή το βαθύ ιώδες
μα εσύ είσαι πάντα διάφανη μ’ ολόλευκα μαλλιά
-όλα τα χρώματα μαζί- της σκέψης το ιδεώδες.

καλημέρα υπέροχο φιλε μου!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
kapnosa-v-ainigma
30-03-2009 @ 06:22
πανέμορφο!Μπράβο Χρηστο!
Γιάννης Χρυσέλης
30-03-2009 @ 06:50

Δεν είσαι συ για έρωτες... μα μόνο για αγάπη
αφού δεν φτιασιδώνεσαι, δεν κρύβεις τις ρυτίδες ::wink.:: ::smile.::
isidora
30-03-2009 @ 07:32
διερμηνέας των σχέσεων με όσους συνυπάρχω
του Είναι και του Λόγου μου έγινες το βαστάδι.
::oh.::
misxos
30-03-2009 @ 08:14
Όταν ο άνθρωπος ασχολείται με την έννοια, η έννοια ασχολείται με αυτόν. Να συνυπάρξετε… ::up.::
μηχανοδηγος
30-03-2009 @ 10:50
Υπέροχο....αδελφέ....υπέροχο.
swordfish
30-03-2009 @ 10:58
::smile.::
φραγκοσυριανος
30-03-2009 @ 12:48

Δεν είσαι συ για έρωτες... μα μόνο για αγάπη
αφού δεν φτιασιδώνεσαι, δεν κρύβεις τις ρυτίδες
το πεπρωμένο σου φυλάς σ’ επτάσφραγο κιτάπι
τις όψεις σου σμιλεύουνε των σκέψεων ρανίδες.

Πάντα είσαι απόμερα και διαρκώς σε ψάχνω
το πυρωμένο και γυμνό κορμί σου δεν το δείχνεις
το φως σε ντύνει να φανείς -αδέλφι σου από σπλάχνο-
κι οι φίλοι σου είναι κάτοικοι δυσπρόσιτης πολίχνης.

ΑΠΙΘΑΝΟ... ::up.:: ::up.:: ::up.::
iraklisv
31-03-2009 @ 01:12
!!!!!!!!!!!!!!!
χρηστος καραμανος
01-04-2009 @ 06:02
Την Ίριδά σου αλήθεια μου στείλ’ τη νερό να φέρει
από της Στύγας την πηγή -που ξεδιψάει τον Άδη-
για να ορκιστώ αμετάκλητα πως θα’ σαι το νυστέρι...
όπου βαθιά θα μπήγεται στο κάθε μου σκοτάδι...

::up.:: ::up.:: ::theos.::
adespotoi
01-04-2009 @ 07:14
Είσαι αυθεντία ειλικρινά.
adespotoi
01-04-2009 @ 13:40
δεν σηκώνω υπονοούμενο,
από διανοούμενο............... ::rock.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
05-04-2009 @ 07:32
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Adoletes
05-04-2009 @ 12:45
Την Ίριδά σου αλήθεια μου στείλ’ τη νερό να φέρει
από της Στύγας την πηγή -που ξεδιψάει τον Άδη-
για να ορκιστώ αμετάκλητα πως θα’ σαι το νυστέρι...
όπου βαθιά θα μπήγεται στο κάθε μου σκοτάδι... Αριστούργημα!! Καταπληκτικό το κλείσιμό σου!!!!!!!!!!!!! Σε ευχαριστώ και για τα σχόλια! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Υ.Γ. Έγραψα σχετικά με το ψευδώνυμό σου το "Θέλω να υπάρχο" Θα το βρεις, άν θέλεις, στις δημηουργίες μου.
Christa E.
01-05-2009 @ 12:23
Κάποιοι σε βλέπουν κόκκινη, άλλοι πορτοκαλιά
κι άλλοι θωρούν πως είσαι μπλε ή το βαθύ ιώδες
μα εσύ είσαι πάντα διάφανη μ’ ολόλευκα μαλλιά
-όλα τα χρώματα μαζί- της σκέψης το ιδεώδες.

Δεν εισ’ «Αλήθεια» αυτόφωτη μα κάτι θεμελιώδες
που όπου υπάρχει νόηση ζητά για να σ’ αγγίξει
φωτίζοντάς σε, σε θωρεί σε κάθε στοιχειώδες
κι ευελπιστεί το επτάσφραγο κιτάπι πως θ’ ανοίξει...
Εκπληκτικό!!!! ::theos.:: ::theos.::
Μπράβο Χρήστο!
Ευχαριστ'ω κ για το σχόλιό σου! Καλό βράδυ!
Ευαγγελία vaggi 19
12-10-2011 @ 21:30
τέλειο .
::angel.::
άπιαστο !
::angel.::


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο