tarifula
12-04-2009 @ 14:15 | και αν τυχον εξαντληθει
να μη μεταπλαστει σε μισος.... ::wink.:: ::hug.:: | |
heardline
12-04-2009 @ 14:20 | Ο μίσχος της σοφίας, πολύ ωραίος !!!!!!!!!!!!! | |
Ναταλία...
12-04-2009 @ 15:15 | ¨Ενα μεγάλο μπράβο και στους δύο αξίζει γιαυτό που διάβασα ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-04-2009 @ 21:56 | και αν τυχόν εξαντληθεί
να μη μεταπλαστεί σε μίσος.
::yes.:: | |
ΜΙΤΣΕΦ
12-04-2009 @ 22:35 | Σωστα..... | |
elpidakwstopoulou
12-04-2009 @ 23:45 | και τα καλά στον μεταφραστή !!! πολύ καλό !!
καλημέρα !!! ::up.:: ::up.:: ::yes.:: | |
Nasmia19
13-04-2009 @ 00:17 | ποτέ μίσος ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: κάτι τέτοια μόνο στη ρωσσικη λογοτεχνία τα βρίσκεις | |
akolouthos
13-04-2009 @ 01:13 | Πολυ καλο!!!! ::hug.:: ::hug.:: | |
Helene52
13-04-2009 @ 01:36 | Για άλλη μια φορά .... τέλειο ...
::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
Γιάννης Χρυσέλης
13-04-2009 @ 03:26 |
Απ’ την αγάπη απαιτείται τρυφερότητα.
να μη λιγοστεύει επίσης,
aurora σ΄αγαπάμε κι ας μη σ΄ αρέσουν τα κολοκύθια ::whist.:: | |
misxos
13-04-2009 @ 10:44 |
Aurora!!! Ως εδώ και μη παρέκει!!! Πως τόλμησες να συνδυάζεις τη κολοκυθιά με τον πιο αγαπημένο μου ποιητή!!! (σοβαρά, μόνο οι τέσσερις τελευταίες λέξεις)
Μετά είδα πως το σχόλιό σου ακολουθεί το σχόλιο του heardline, και όλα κατάλαβααα…(αστιεύομαι)
Ο Γιάννης έχει δίκαιο, εδώ όλοι σ’ αγαπάνε. Είσαι το πιο ζωντανό πλάσμα στην παρέα μας.
Πάντα με εκτιμάς ως μεταφραστή, όμως δε σου αρέσουν (μερικές φορές) οι επιλογές μου. Είμαι σίγουρος πως και στους άλλους μερικές φορές δεν αρέσουν οι επιλογές μου για μετάφραση, όμως οι άλλοι δεν το λένε, αλλά εσύ…φέρνεις την ζωντάνια της αντιπαράθεσης. Για αυτό και όλοι σ’ αγαπάμε… αγοροκόριτσο!
Ελπίζω να αλλάξεις την γνώμη σου για τον Γεφτουσένκο, όταν θα διαβάσεις μερικά άλλα ποιήματά του (θα τα καταχωρίσω αργότερα)
Το παρακάτω ποίημα ήθελα να δημοσιεύσω αργότερα ως μετάφραση, όμως για σένα… νομίζω δε θα πειράξει αν λίγο σε χαϊδέψω ανάτριχα…Φαντάζομαι τα σχόλιά σου!!
Όλοι μαζί
Ελάτε να ζητωκραυγάζουμε , ο ένας τον άλλον να θαυμάζουμε
Και τις στομφώδεις λέξεις δεν αρμόζει να στραβοκοιτάζουμε.
Ελάτε να λέμε ο ένας στον άλλο κομπλιμέντα,
Αφού είναι αγάπης τρυφερή γλυκοκουβέντα.
Ελάτε να λυπούμαστε , να κλαίμε ανοιχτόκαρδα,
Όλοι μαζί, ξεχωριστά και αφιλόκερδα.
Δεν πρέπει σημασία να δίνουμε στην κακολογία
Αφού η πίκρα γειτονεύει συνεχώς με τη φιλία.
Ελάτε ο ένας τον άλλον ευθύς να καταλάβουμε,
Σφάλλοντας μια φορά, το λάθος να μην επαναλάβουμε.
Ελάτε να αρχοντοζήσουμε, ενέχοντας και αγαπώντας τον πλησίον
Αφού η ύπαρξή μας είναι εφήμερη σαν η ζωή του ίον.
::yes.:: ::no.:: | |
swordfish
13-04-2009 @ 10:57 | και αν τυχόν εξαντληθεί
να μη μεταπλαστεί σε μίσος.'' !!!!
::yes.:: ::up.:: | |
χρηστος καραμανος
13-04-2009 @ 13:04 | Η εκκλησία πρέπει να 'ναι γεμάτη δέηση
και ο αέρας της πρέπει να πονεί,
από την άφωνη οδύνη
και από προσευχή σιωπηλή.
Το σπίτι επιβάλλεται να έχει
τους φίλους και τα παιδιά σαν αγαθά.
Ο λόγος πρέπει να υψώνεται
σαν έρχεται απ’ τις πλαγιές του Γολγοθά.
Απ’ την αγάπη απαιτείται τρυφερότητα.
να μη λιγοστεύει επίσης,
και αν τυχόν εξαντληθεί
να μη μεταπλαστεί σε μίσος.
ΕΙΣΑΙ Ο ΜΙΣΧΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Aris4
13-04-2009 @ 14:46 | και αν τυχόν εξαντληθεί
να μη μεταπλαστεί σε μίσος. ::rol.::
Καλα, εδω μιλαμε και για πολυ περιπτωση " wishful thinking" μεγαλε !!! ::whist.:: | |
 |
