| |
Σαν Παναγίας αλογάκι θα γυρίσω
Σε μία στάση προσευχής..και σιωπηλή
Κάθε σου βήμα στην αγάπη θα μετρήσω
Δέκα φορές να σ' αγαπήσω πιο πολύ...
Γιατί τα έντομα..σαν κάμπιες ξεκινάνε
Κι αφού μεστώσουν και θραφούν με προσμονή
Στη χρυσαλλίδα της σιωπής κρυφοσκιρτάνε
Κι η μεταμόρφωση τα βγάζει στη ζωή...
Έτσι,νομίζω,καθετί πού 'ναι γραμμένο
Όταν το βλέμμα εστιάσεις θαρρετά
Και μες στα πέρατα της γης νά 'ναι κρυμμένο
Τη μεταμόρφωση σου τάζει στη χαρά...
Γι' αυτό,αγάπη μου,κι αν άβολα κοιμάμαι
Σ' ένα κουκούλι που ίσα-ίσα με χωρά
Καλά το ξέρω πως σαν βγω..πιο νέα θά 'μαι
Κι όλα τα βάρη θα πετάξω στ' ανοιχτά!...
Στην προσευχή μου τα σκοτάδια σου θα σβήσω
Χρυσό κι ασήμι τ' όνειρό σου να ντυθεί
ʼσε με μόνο..μια στιγμή να σ' αγαπήσω
Ν' αφήσω μέσα σου την κάθε μου πνοή...
21/3/2005
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
