Το φάντασμα της αξόδευτης ρίμας Δημιουργός: dimvel Ένα σχόλιο - αφιέρωση στο "Η αποίητη ποίηση" της Αθανασίας Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Με εκτίμηση στην Αθανασία ...
Τις ρίμες μου τις ξόδεψα ανάβοντας φωτιές
καπνού στέλνω τα σήματα σε βλέφαρα κλεισμένα
τρίζουνε τα καυσόξυλα στην παγωνιά κομμένα
των λέξεων η θαλπωρή , του μέτρου οι μυρωδιές
Με τον καπνό ζαλίζομαι , στολίζομαι Πυθία
κι ένας χορός παράξενος προσμένει για χρησμούς
αγκάθια έχω για βάλσαμο , διαβολικά και θεία
τ’ αποίητο για κέντρισμα σ’ αιθέριους ορισμούς
Οι ρίμες μου φαντάσματα , σέρνουν σιωπής κανόνια
και τρέχουνε ξυπόλητες σε βράχους λογικής
οβίδες του Μυνχάουζεν πετούν μέσα στα χρόνια
γράφουνε τις αλήθειες μου με σκόνη μαγική
Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-04-2009 |