Τέλος

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακούω τη δήμιου την κραυγή
Με καλεί,δε δέχεται αναβολή
Νιώθω την τιμωρία που μου σφίγγει την καρδιά
Στο πρόσωπο την αγωνία,το δάκρυ μου θολώνει τη ματιά

Σιωπηλά σκεπάζει η καταχνιά
Τον γκρίζο κάμπο του κορμιού μου
Ψυχρό φυσάει αεράκι,οι ώρες σαν καραβάνια φεύγουν θλιβερά
Είναι φτιαγμένες απο λύπη και σκοτάδι του καημού μου

Χαιρετίζω το νεκρό κενό
Στο βάθος του θα ρίξω τη χαρά μου
Αιώνιο,μεγαλόπρεπο δίχως αίμα και ρυθμό
Δανείζει την ψυχή του στα φτερά μου

Το τέλος μου θάναι ήρεμο το ξέρω
Θρόους και βάλσαμο γεμάτο μα δίχως ανταύγειες και φώς
Έτσι ,σώμα γυμνό χωρίς χυμό ,χωρίς πηλό για να υποφέρω
Και μέσα του θα σβήνει της ζωής μου ο παλμός

Νάμαι λοιπόν στου πιό μακρυνού ουρανού την ερημιά
Στη φρέσκια μαύρη χλόη ,στην άμμο και στο χιόνι
Μες στη χλωμάδα της αυγής που στον τοίχο με καρφώνει
Σαν γράφω τ’όνομά σου στουστίχου μου την ύστερνη πεθυμιά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2009