Κατάθεση

Δημιουργός: alex_ander

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανασφάλεια, πιστή μου ερωμένη!
Το άγγιγμα μου πόσο λαχταράς!
Και πόσο αυθόρμητα η αφή μου το κορμί σου εξερευνά!
Τις τέλειες καμπύλες σου, απ' άκρη σ' άκρη!
Μα πόσο ηδονικά ξεψυχάς πάνω στους στίχους...

Και συ αγάπη! Αχ, πόσο βαθιά στα βάραθρά μου σ' έχω ρίξει!
Πόσο έχω τιμωρήσει την αγγελική σου όψη!
Πικρό μου βάλσαμο!
Ευωδιάζεις σκυμμένη στα διπλοκλειδωμένα μπουντρούμια!
Μα πόσο θεϊκά αναδύεσαι απ' τους αφρισμένους στίχους...

Μοναξιά! Φίλη μου καλή, κι εχθρέ μου άσπονδε!
Πιστή μου αδελφη, εσύ που με ολοκληρώνεις!
Πόσο αρμονικά τυλίγεις το νου με τα φλογισμένα σου πέπλα!
Και Αχ! Πόσο με τρελαίνει η φοβερή θωριά σου δειλέ μου σύμμαχε!
Μα πόσο ωραία απλώνεις το μελάνι σου στους στίχους...

Αμφιβολία! Αίσθημά μου μυστικό!
Της έμπνευσης αγνή μητέρα!
Των νόθων επιλογών δημιουργός, γυναίκα κολασμένη!
Πόσο εσφαλμένες οι παρεμβάσεις σου!
Με ευκολία περισσή γκρεμοτσακίζουν οι βουλές σου!
Μα πόσο ωραία ζυμώνεις και ξαναζυμώνεις τους στίχους...

Ζωή!
Ζωή;
Ζωή...
Αχ, αποκληρωμένη μου κόρη,
κόρη πρωτότοκη,
και κόρη μονάκριβη,
πόσο σ' έχω ζήσει;
Αχ, πόσο...;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2009