Θεσσαλονικη

Δημιουργός: amylee, Ευη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ενας τρελος αερας φυσαγε μεσα στην πολη.Απο την κορυφη του Λευκου Πυργου η Θεσσαλονικη ηταν λες και ηταν βγαλμενη απο τις σελιδες καποιου παραμυθιου.
Σουρουπωνε...πιο αργα απο οτι συνηθως μιας κι η ανοιξη ειχε μπει για τα καλα πια.Μα ο κρυος αερας εδειχνε πως ο χειμωνας δεν ειχε ξεθωριασει εντελως.Τα πρωτα φωτα αρχισαν να αναβουν στους δρομους και μια γλυκια φασαρια αρχιζε.Καθως η κυκλοφορια στους δρομους αερωνε νεα παιδια ξεχυνονταν στους δρομους.Φοιτητες οι περισσοτεροι περπατουσαν στην Αριστοτελους και διεσχιζαν την Τσιμισκη.Απο κει πανω αυτη η ωρα φανταζε σαν την εναρξη μιας γιορτης.Της χαρας του να εισαι νεος.
Ποσο θα ηθελε να ηταν ενας απο αυτους.Να μην τον ενοιαζε τιποτα.Θα μπορουσε να ξανα αρχισει απο την αρχη...και θα ειχε σιγουρα ενα μελλον.Η παρεα γυρω του
εβγαζε φωτογραφιες και θαυμαζε την θεα.
Την παρακολουθουσε καθως ατενιζε το βαθυ γαλαζιο της θαλασσας.Αυτη την στιγμη τα ματια του ειχαν παρει το ιδιο βαθυ χρωμα.Ελαμπαν σαν δυο γαλαζια διαμαντα...
η καρδια του παντοτε χτυπουσε πιο δυνατα καθε φορα που την αντικριζε....τον πονουσε βαθια....μια καρδια αμαθη στα σκιρτηματα του ερωτα.Τα μαλλια της ειχαν μπερδευτει απο τον δυνατο αερα.Τα ματια της εκαιγαν απο μια παραξενη λαμψη καθως κοιτουσε με δεος το μεγαλειο της πολης απο κατω της.Ετρεμε...ηταν κι αυτη
βρεγμενη ως το κοκαλο οπως κι αυτος.Ενιωσε την αναγκη να παει να την αγκαλιασει...με το που περασε αυτη η σκεψη απο το μυαλο τα χερια του Αρη τυλιχτηκαν γυρω
της καταστρεφωντας του ακομη μια στιγμη γαληνης.Ριχνωντας τον ακομη πιο βαθια στην μοναξια του.Εβαλε τα χερια στις τσεπες του μπουφαν του και εριξε μια τελευταια
ματια στην πολη.Οι πρωτες σταλες της βροχης αρχισαν να πεφτουν καθαριζοντας το νεφος.Ομιχλη επεσε.Μεχρι κι η πολη μελανχολισε...συλλογιστηκε και κατευθηθηκε προς την εξοδο..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-05-2009