χωρις τιτλο

Δημιουργός: rakenditos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ομορφη μερα να ξεκινα
να ξημερωνει , να ξημερωνει
κι ονειρα ολολευκα πιο μαρκινα
φως που απλωνει και με κυκλωνει

μεσα θαμμενος στα σκοτεινα
φοβος το φοβο και με σκοτωνει
σπαει το κεφαλι και τριγυρνα
κατι πο σενα να με γλιτωνει.

Μονος στο κρυο και σιωπηλα
αδεια τα χερια με την σειρα μου
πολης αναβουν ματια θολα
κρυος αερας στην αγκαλια μου

κοκκινο αιμα ολο κυλα
λεξη το ψεμα και η μοναξια μου
αγγελος ειναι και με φυλα
τουτος ο ισκιος στην καμαρα μου.

Εχω μια καμερα , εχω λοιπον
μια για εμενα , μονον εμενα
κι ετσι στον κοσμο πανω αυτον
που χει τα ματια πισω δεμενα

και με αφηνει και με πετα
παντα στην ακρη, σε μιαν ακρη
καποιος υπαρχει να με κοιτα
μαυρο να τρεχει πανω μου δακρυ.

Στον δορυφορο χαμογελω
που χω για φιλο , μονο μου φιλο
ενα αστερι πια , χαμηλο
κοβω ευχες για να του στειλω

πως να σ' αντεξω και σου μιλω
για την ημερα που θ' ανατειλω
σαν ενα οραμα , ροζ στρογγυλο
πατροπαραδοτο κι ασβεστο θρυλο.

Μιαν ανασα για να πιαστω
μια ομπρελα να περπαταω
κι εσυ γυρευεις για κουρνιαχτο
μες στην παλαμη να σε κραταω.

Ομορφη μερα για φυλαχτο
κι εγω δεν ξερω πια που να παω
σε ποιο ποταμι για να ριχτω
κι ουτε εναν ανθρωπο να αγαπαω.....

Μα εχω μια καμερα , εχω λοιπον
μια για εμενα , μονον εμενα
κι ετσι στον κοσμο πανω αυτον
που χει τα χερια μ αιμα βαμμενα

και με κλωτσαει και με χτυπαει
βια γενναει , γινεται φονος
καποιος υπαρχει να με κοιταει
μονος μην ειμαι...

μην ειμαι μονος.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-05-2009