Φιλοσοφημένη άβυσσος

Δημιουργός: rosestar, Ελευθερία

Από στερεό σε υγρό και από υγρό σε αέριο, γινόμενο ατμός.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=red][B]ΦΙΛΟΣΟΦΗΜΕΝΗ ΑΒΥΣΣΟΣ[/B][/color]

[B][color=purple]Η λέξη άβυσσος πάντοτε μου κινούσε τη περιέργεια να ανακαλύψω τι σημαίνει κατά βάθος. Δεν άνοιξα κάποιο λεξικό για να διαβάσω την τυπωμένη της ερμηνεία. Αμέσως διαισθάνθηκα ότι είναι μια κατάσταση κατά την οποία, χάνεσαι σε κάτι μακρινό και άπειρο όπως τα αστέρια που στολίζουν τον σκοτεινό ουρανό. Κολυμπάς σε μια μαγική δροσερή θάλασσα που δεν τελειώνει ποτέ, αλλά και συ δεν ανακαλύπτεις ποτέ το βυθό της. Ένα συνεχόμενο ταξίδι, όπου οι σκέψεις, τα όνειρα, τα συναισθήματα του κάθε ανθρώπου ανήκουν στο βασίλειο της αβύσσου και ο ίδιος του ο εαυτός δεν έχει κατασταλάξει κάπου σταθερά. Κλείνοντας τα ονειροπόλα μου μάτια, βρέθηκα σε έναν πολύχρωμο κόσμο, με χρώματα ποικίλα να τον περιβάλλουν. Χρώματα που οι ζωγράφοι δεν έχουν χρησιμοποιήσει με τα πινέλα τους στον κάτασπρο καμβά.
Υπήρχαν αναρίθμητες πόρτες όπου για να τις ανοίξεις, έπρεπε να διαβείς διαφορετικά μονοπάτια. Ανοίγοντας τη πόρτα της αβύσσου με χρώμα βυσσινί, ανακάλυψα δύο ασημένια παράθυρα που οι επιγραφές τους ανέφεραν τις λέξεις "οπτασία" και "ουτοπία". Ορολογίες με τόσο βάθος και πνευματικό θησαυρό για μένα, όπως και για κάθε ονειροπόλο.
Οπτασία: "φανταστικό όραμα που βλέπουμε σε κατάσταση έκστασης". Ουτοπία: "φανταστικό δημιούργημα απραγματοποίητο".
Αγγίζοντας το παράθυρο της οπτασίας άρχισα να χάνομαι σε όνειρα παραμυθένια όπως "Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων". Αγγίζοντας όμως το παράθυρο της ουτοπίας, αντίκρυσα το στέρεο ξύλινο αυτό απτό υλικό να λιώνει σαν νερό, να εξαϋλώνεται και να γίνεται ατμός.[/color][/B]
[color=fuchsia][B]

Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.

Ελευθερία 23 ετών[/B][/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-05-2009