Για ποιόν υπήρξα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

αφιερωμενο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για ποιόν υπήρξα,για τους νεκρούς και τα παιδιά μου;
Για τις χαμέμες αγάπες που ξευτέλισαν τη χαρά μου
Σπαταλημένη ζωή ,άρρωστα χρόνια στην καταφρόνια
Με πόνο μαντεύω φαντάσματα μιάς πλάνης που κρατάει αιώνια

Αιμορραγούν στο ύπνο μου τα όνειρά μου
Μου κλέψαν το μυαλό,τη σκέψη,τη ματιά μου
Διψάνε οι δήμιοι να τάχουν για σκλαβιά και για σφαγή
Μη στερέψει το αίμα ,μην τους λείψει το κρασί

Απόκαμα ,μαυρίσανε οι ώρες μου στους μονολόγους
Μοιάζουν σαν Σίβυλλες νεκρές θαμμένες μέσα σε τόσους ρόλους
Μα κάποτε, μια λεπτομέρεια αλλόκοτη,στις τέφρες μου γυρεύω αναπνοή
Πολύμορφος νεκρός,κυνηγημένος......απ’αγάπη που συνεχίζει τη μυστική ζωή

Την καταμέτρηση του χρόνου αρχίζω πάλι
Ανάμεσα σε φράχτες άγχους ,στον έρωτά σου υψώνω το κεφάλι
Κι ανατέλλει μες στα κλεισμένα βλέφαρα κάθε δική σου ανείπωτη θωπεία
Εγείρονται τα νιάτα τα σκληρά,νεκρανασταίνονται τοπεία

Σύντροφε πόθε,που με περιμένεις πιστά παντού
Σ’άγνωστες πολιτείες μακρυνές ,στη γνώριμη γειτονιά του καημού
Εσύ που με γαντωμένα δάχτυλα στραγγαλιστού μ’αρπάζεις τον τράχηλο γλυκά
Και για κείνον που τολμά να παίξει,ρίχνεις ένα ζάρι στη νυχτιά


Αγάπη,που περιβάλλεις το κορμί στη κάθε μιά πνοή της αύρας
Στο θάμπος λάμπεις φανερά της απολλώνειας λάυρας
Άφηστε τώρα το σώμα μου στην πρώρα του καιρού στητό
Και ραντίστε το σαν ανάσα,σαν στεναγμός με τον αλλότριο σας θησαυρό

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-05-2009