Η ζωη

Δημιουργός: amylee, Ευη

Οτι αξιζει ποναει....κι ειναι δυσκολο.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι μερες περνανε....μουδιασμενα.....
παρεα με θυμισες γλυκες....
σκορπιζω την θλιψη στις σελιδες των βιβλιων....
λογια μετρημενα με φιλους και γνωστους....
απομακρυνομαστε μερα με την μερα....
ειμαι μαζι τους....μα μονη......
παρακολουθω τα συναισθηματα μου να πεθαινουν....
η οργη μου σιγοκαει την ψυχη...
ομως δεν μπορω να κανω τιποτα....
και δεν ξερω αν θελω πια.....
λειπεις κι εσυ.....
κι οι μερες μοιαζουν πιο μουντες.....
οι νυχτες ειναι ακομη πιο σκοτεινες....
εχουν παρει το χρωμα της ψυχης μου.....
Στεκομαι μπροστα σου κρατωντας την καρδια μου....
και προσπαθω να βρω τις λεξεις
για να σου πω ενα σαγαπω τοσο αληθινο....
πως δεν φοβαμαι να ξανα πληγωθω....
Η ζωη δεν μετριεται με ανασες....
αλλα με τις στιγμες που σου κλεβουν την ανασα.....
Νιωθω σαν να εχω πηδηξει απο αεροπλανο
διχως αλεξιπτωτο.....
σαν νομισμα πεφτω στον μαυρο σου βυθο.....
δεν μπορεις να φανταστεις ποσο καιρο
περιμενα να νιωσω ετσι.....
κι αν αυτη η δυστυχια ειναι ο μονος τροπος
για να σε νιωθω κοντα μου τοτε ας ειναι....
μην σε ξεγελαει το χαμογελο στα χειλη μου...
δεν ξεθωριασε ο πονος με τον καιρο....
απλως εγω εγινα αρκετα δυνατη για να τον αντεξω....
γιατι αυτο κανουν οι ανθωποι που αγαπανε....
πηδανε στο κενο....
και προσευχονται να πεταξουν....
γιατι αλλιως πεφτουμε σαν βραχοι...
κι αναρωτιομαστε σε ολη την καθοδο....
γιατι πηδηξα γαμωτο.....
Αλλα να μαι.....πεφτω....
και μονο ενας ανθωπος θα μαι κανει
να νιωσω οτι μπορω να πεταξω....
Εσυ....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-05-2009