νεκρό φιλί

Δημιουργός: krystalo, marsela

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε σκέψεις μου στεγνές τυχαίνω
και την αλήθεια την βαραίνω
με στάλες άλυτης ενοχής
ένα παιχνίδι εξαρχής
να βουλιάζει στο κενό
λατρεία τέλεια θεΪκή
σαν τόξο απ' τον ουρανό
με βέλος άδικο κρητή...

Κρίση που βεβηλώνει
ότι χτίστηκε αγνά
και αργά με καθηλώνει
σ' εκείνο το βράδυ μοναξιά
απ' όπου ξέφυγα ξανά
απ' τη γλυκιά σου μυρωδιά
για να χαθώ απ' την αρχή
με οδηγό μια χρυσαυγή


(Μ ακούς ή άδικα ουρλιάζω
είσαι εδώ ή μόνη μου πεθαίνω...
Εδώ είμαι κοίτα με ίσως αύριο να μην υπάρχω
γεύσου τη στιγμή σαν τελευταία να 'ναι
και νιώσε την μορφή μου ακόμα πιο βαθιά)

**Κρατάω ένα αστέρι μας κρυφό
παγιδευμένο σε δισταγμό
που λιώνει κάθε κομμάτι του κορμιού
σ' ένα βλέμα νεκρού φιλιού...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2009