Νεκρά όνειρα

Δημιουργός: Αρλεκιν

Αυτό το 'χω μελωποιήσει και με την κιθαρούλα μου :P... πάω να το παίξω...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν ξέρω πως ν' αρχίσω αυτούς τους στίχους
ήθελα τόσα να σου πω κι ας με ξεχνάς,
δεν ξέρω καν γιατί τα λόγια μου ανήκουν
σ' εσένα, που όπως λές δεν μ' αγαπάς.

Η νικοτίνη, τ' αλκοόλ, δε με βοηθάει,
καμία νίκη, λίγη ελπίδα, δε μου δίνει.
Και θυμάμαι τι μου είχε πει εκείνη,
ένα βράδυ -κι ο αέρας να φυσάει-

Η ψυχή μου με αφήνει, με ξεχνάει, ταξιδεύει
και νεκρός βρίσκομαι πάλι στο μυαλό μου,
κυνηγώντας το χαμένο, από χρόνια, όνειρό μου,
η νύχτα αυτή που πέφτει με σκοτώνει, με μαγεύει.

Κοιτάζοντας τ' αστέρια, χτες, θυμήθηκα ένα βράδυ,
ένα βράδυ, μακρινό μέσα στον χρόνο,
είχες πει "Ποτέ δε θα 'σαι μόνος",
μα να 'μαι τώρα, εγώ, εδώ, παρέα με το σκοτάδι.

Κοιτάζω άλλη μια φορά, εσένα, εξαντλημένος
κι απομένω να χαϊδεύω τ' απαλά σου τα μαλλιά,
το μυαλό μου σταματάει, και ξανά είμαι χαμένος,
στα νεκρά όνειρά μου, στην δική σου ομορφιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-06-2009