494000 π.χ Δημιουργός: αισχυ(λος), ΣΠΗΛΙΟΣ η θεωρια της εξελιξης του αισχυλου Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μπαινω παλι στην χρονομηχανη μου, αυτη την φορα θα ταξιδεψω πολυ πισω στον χρονο, θα ταξιδεψω ενα εκατομμυριο χρονια πριν.
Θυμαμαι οταν ημουν μικρος και ειχα διαβασει για την θεωρια εξελιξης του Δαρβινου
ποσο ειχα εντυπωσιαστει.
Οταν το 1859 δημοσιευτηκε το εργο του Δαρβινου ‘’η καταγωγη των ειδων μεσω φυσικης επιλογης.’’ Κανενας σοβαρος επιστημονας δεν μπορουσε τοτε να προβαλει σοβαρα επειχηρηματα για το αντιθετο.
Κριτικη εκανε μονο η εκκλησια καθως εβλεπε να καταρρεουν ολα οσα υπερασπιζε.
Το 1871 ο Δαρβινος εξεδωσε το εργο του ‘’η καταγωγη του ανθρωπου’’ οπου
Υποστηριζε οτι ο ανθρωπος και ο πιθηκος προερχονται απο κοινο προγονο.
Εγω λοιπον μπορω να κανω αυτο που ουτε ο Δαρβινος ουτε οι επικριτες του μπορεσαν ποτε.
Θα ταξιδεψω διαδοχικα στο παρελθον και θα μελετησω την εξελιξη του ανθρωπου.
Παταω λοιπον χρονολογια, πρωτος σταθμος, ενα εκατομμυριο χρονια πριν, παταω γκαζι και αρχιζει το ταξιδι.
Βλεπω τα χρονια πως τρεχουν, οταν ξαφνικα ακουω εναν περιεργο θορυβο
στην χρονομηχανη μου και σβηνει.
Βρισκομαι στο 494000 π.χ.
Ενα προβλημα στην χρονομηχανη μου με αναγκασε να διακοψω το ταξιδι μου,
με μια προχειρη ματια η ζημια ειναι αρκετα μεγαλη και θα μου παρει πολυ καιρο.
πρεπει λοιπον να ψαξω για τροφη και νερο.
Παιρνω λοιπον το μαχαιρι μου και ξεκιναω με προσοχη μεσα την ζουγκλα,
λιγα ομως μετρα πιο περα νιωθω εναν τρομερο πονο στο κεφαλι και πεφτω.
Ξυπναω και γυρω μου βρισκονται καποιοι πιθηκανθρωποι, καποιοι τριχωτοι πιθηκοι που ομως κρατανε καποια τροχισμενα ξυλα, ειναι αραγε αυτοι οι προγονοι μας;
προκειται για τον homo erectus;;
Ενδεχομενως δεν θα το μαθω ποτε.
Ενας απο αυτους ερχεται ξαφνικα προς το μερος μου, κλεινω τα ματια και περιμενω το τελος, με πιανει απο το χερι, με τραβαει κοντα στην φωτια και μου δινει ενα κοματι κρεας, γνεφω το κεφαλι και τον ευχαριστω.
Βρισκομαι ηδη πολλους μηνες εδω παρεα με αυτους τους πιθηκους,
ενα προβλημα στην χρονομηχανη μου, που αποδειχτηκε πολυ μεγαλυτερο
απο οτι αρχικα νομιζα με αναγκασε να μεινω εδω.
Οι πιθηκοι αυτοι ομως αποδειχτηκαν σπουδαια συντροφια και εμαθα πολλα απο αυτους.
Οι αντρες της φυλης την ημερα κυνηγανε και καθε βραδι φερνουν την λεια τους,
μερικες φορες φερνουν και κατι περιεργα φυλλα απο καποιο δεντρο και τα μασανε.
Μια φορα θυμαμαι μου εδωσαν και εμενα, θυμαμαι μολις τα μασησα ενιωσα
μια περιεργη ζαλη και μαλλον λιποθυμησα, δεν ξερω ποσο καιρο εμεινα λιποθυμος,
οταν ομως ξυπνησα θυμαμαι την Ερικα, ετσι την ονομασα, την πιθηκινα που παντα με βοηθαει, να βρισκεται διπλα μου και να μου σκουπιζει το προσωπο.
Προσπαθησα να σηκωθω αλλα δεν τα καταφερα και εμεινα ξαπλωμενος μερικες ισως μερες.
Η Ερικα ολο αυτον τον καιρο εμεινε διπλα μου και με φροντιζε.
Φυσικα αυτη ηταν η πρωτη και η τελευταια φορα που δοκιμασα αυτα τα φυλλα.
Επιτελους μετα απο δεκα μηνες δουλειας ειναι ετοιμη η χρονομηχανη μου,
ειμαι λοιπον ετοιμος να αποχωρισω αν και λυπαμαι λιγο για τους φιλους που εκανα εδω,πρεπει ομως να τελειωσω την ερευνα μου.
Τα μεχρι τωρα στοιχεια δεν με πειθουν οτι προερχομαστε απο αυτους τους πιθηκους.
Δεν μπορω να πιστεψω οτι ετσι απλα αυτος ο πιθηκος
που προχωραει σχεδον στα τεσερα και ειναι καλυμμενος
με αυτη την γουνα εμεινε ορθιος και γυμνος, δυσκολευομαι να πιστεψω
οτι αυτοι οι φιλικοι πιθηκοι που γνωρισα ειναι οι προγονοι μας.
Θα το διαπιστωσω ομως αυτο κανοντας μερικα ταξιδια ακομη.
Ξαφνικα ερχονται προς το μερος μου οι πιθηκανθρωποι και με τραβανε
θελουν κατι να μου δειξουν, ασ’ τους κανω το χατηρι και στην συνεχεια φευγω.
Με οδηγουν κοντα στην φωτια οπου ειναι ξαπλωμενη η Ερικα, θεε μου κατι
κακο της συνεβει, φτανω κοντα της με τρομο οταν ξαφνικα ακουω κλαματα νεογεννητου.
Ηταν τοσον καιρο εγγυος και δεν το καταλαβα!!!
Ξαφνικα το βλεπω, ενα μωρο, ενα λευκο μωρο χωρις τριχες, χωρις καμπουρα,
χωρις μεγαλα αυτια.
Ενα ανθρωπινο μωρο!!!!!
Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-06-2009 | |