Πόσο φοβάμαι τη σιωπή

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

ΚΑΛΕΜΕΡΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ....ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΕΟΥΛΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΠΟΣΟ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

Χάθηκα μέσ’ το βλέμμα σου, που έσταζε αγάπη
και για όσα δίψασε η καρδιά, μου μίλησες με χάδι.
Κόλλησε του χρόνου το φιλί, σε’ κείνο το σκοτάδι
που γλυκά μας τύλιξε, με λαμπερό χρυσάφι.
(Ρ)
Πόσο φοβάμαι τη σιωπή, όταν τα λόγια κλέβει
και τ’ όνειρο καλπάζοντας, αρπάζει μ’ ένα άτι.
Μα εγώ είμαι εδώ και θα’ μαι εδώ, γιατί σ’ έχω διαλέξει
εσύ να’ σαι αυτός, που στη ζωή, ανάσες θα μου φέρνει!

Ήρθα και ακούμπησα πάνω σου τη ψυχή μου
να μη σου λείψει το άγγιγμα, ούτε η φωνή μου.
Πληγές να κλείσω θέλησα, με μαγικό σφουγγάρι
που να’ ξερα πως θα’ σταζε με κρυσταλλένιο δάκρυ.
(Ρ)
Πόσο φοβάμαι τη σιωπή, όταν τα λόγια κλέβει
και τ’ όνειρο καλπάζοντας, αρπάζει μ’ ένα άτι.
Μα εγώ είμαι εδώ και θα’ μαι εδώ, γιατί σ’ έχω διαλέξει
εσύ να’ σαι αυτός, που στη ζωή, ανάσες θα μου φέρνει!

ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-06-2009