Κυκλοθυμία

Δημιουργός: dimvel

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άδεια , πολύβουη πλατεία
παιδιά που παίζουν , σουρουπώνει
τα σοβαρά και τα αστεία
καμίνι η μοναξιά , τα λιώνει

Οι αναμνήσεις σαν τις μπάλες
αναπηδούν σε πλάκες , χρόνια
σε σκοτεινές χάνονται σκάλες
και συναντιούνται με τελώνια

Και μια ηχώ απατεώνας
να ξεγελάει τη σιωπή
βρυχάται , τάχα αγριωπή
σαν κεραυνός και σαν τυφώνας

για όλα ‘κείνα τα αιώνια
που μας αφήνουν ξαφνικά
ή λιώνουνε αργά σα χιόνια
και γέλια μένουν αερικά

Σκόνη παντού απλώνεται
στάχτες του ηφαιστείου
βροχή κενοταφίου
ελπίδα να καμώνεται

Μάτια κοιτούν επίμονα
-παράξενο που γράφω;-
πηδάω από τον τάφο
σε άνθους μου το στήμονα

Χείλη χαμόγελο φορούν
-πάντα ‘ναι το καλό τους;-
τις γκρίζες σκέψεις λοιδορούν
στο σκοτεινό γιαλό τους

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-06-2009