Στιχοι φευγατης Νιοτης

Δημιουργός: kgnisios

καλη σας μερα, το σημερινο γραφτηκε τον Ιουλη του 1994 καθισμενος στο Συνταγμα και παρατηρωντας, οπως παντα . . . . .

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στίχοι φευγάτης Νιότης


Η φωνή μιας γυναίκας στο δρόμο,
δυο μάτια κοιτάζουν με πόνο,
δυο χείλη ψελλίζουν με λέξεις
τη στιγμή που εσυ θα διαλέξεις.


Σαν βουή που αντηχεί στο σκοτάδι,
σαν του χρόνου το κρύο το χάδι,
σ’ένα μέρος που πάλι θα έρθει
της χαμένης της νιότης η μέθη.


Είναι κρίμα να φεύγουν τα χρόνια
σ’έναν ύπνο με γκρίζα σεντόνια,
στης βροχής τις σταγόνες που πλένουν
τις ρυτίδες του χρόνου που μένουν.


Βιαστικά χωρίς ίχνη συμπόνιας,
σαν το άρωμα κάποιας κολόνιας,
σβήνει, χάνεται μέσα στο πλήθος
μια σκέψη που γίνεται στίχος.


Γνησιος Σ. Κωνσταντινος

Ιουλης 1994

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-07-2009