Στο χαμό σου

Δημιουργός: nea xrysi

Έφυγες σαν σήμερα... Ετών τριάντα εφτά... Μια δρασκελιά... Πως να προλάβεις τον κόσμο ν' αλλάξεις... Τώρα εκεί πάνω... να προσέχεις και να νουθετείς τον μικρό μας... που έγινε κουρσάρος... στην άσφαλτο τ' ουρανού...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φωτεινό το φεγγάρι αδερφέ μου
κι απόψε θέριεψες καημέ μου.
Αχ αδερφέ! Να ‘ξερες πόσο πονώ
για κείνες τις στιγμές που δεν θα ξαναβρώ.


Για τις στιγμές που με ακολουθάνε
που εσύ και το φεγγάρι μου μιλάνε.
Σε κόχη της υπομονής, ερημική
μιλώ με το φεγγάρι… μα δεν είσαι κει.


Ζωούλα μου! Έσβησες σαν αγιοκέρι.
Σ’ άρπαξε ο άνεμος από το χέρι
στη σιωπή, στης νύχτας την απονιά
στο πρώτο αστέρι που φέγγει αχνά.


Στο γοργό του άτι σε καβαλάει
-στα φυλλοκάρδια μου ποδοπατάει-
σε ταξίδι μεγάλο κι αλαργινό
μήτε στάλα ελπίδας για γυρισμό.


Στης απουσίας σου τα μονοπάτια
η καρδιά μου σπασμένα κομμάτια
γινήκαν τα μάτια δακρύων πηγές
μες στην ψυχή της Παναγιάς οι πληγές.


Χρυσή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-07-2009