Σε στυλ δημοτικού

Δημιουργός: Αναστάσης Χατζηπαναγή

(σε γλωσικό μείγμα: Νεοελληνικά, Κυπριακά, Κρητικά και...ίσως και καμιά λεξούλα από τον Ερωτόκριτο)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγέρι μου γοργόφτερο, αγέρι μου φευγάτο
πού να 'ναι η αγάπη μου, πού να 'ναι η καλή μου
ποια πόλη ξενιτεύγει την, ποια χώρα τη βαστάει
ποια τάχα η πεθύμια της και ποια η βούλησή της;
Πε μου διαβαίνει ξέγνοιαστα ή με περίσσο πόνο
κι η δε φωνούλα της χαρά ή λύπη μαρτυράει;
Πε μου, αέριν, καλοθύμητος είμαι στη θύμησή της
η ξεχασμένος κείτομαι στο φρέαρ τση λησμόνιας;

Πε μου το φάτσιμαν καρκιάς αν ιμπορεις να κρίνεις,
τον χτύπον της καρδούλας της, τον αναστεναγμόν της·
τον άρχοντά της τον καλό, τον κλειδοκράτορά της
πε μου αν μπόρεις να σσιαστείς, αν μπόρεις να ξεκρίνεις.
Ποιος ένι τζείνος π' αγαπά, ποια εν τα μυστικά του,
πώς να του κλέψω τα κλειδκιά, πώς να προκάμω πρώτος·
θύρα κλειστή, κατάκλειστη και κλειδαμπαρωμένη
πως θα μπορέσω να διαβώ πως να ξεμανταλώσω;

Πολλοί 'ναι σαν του λόγου μου που μάχουνται με λύσσα
μι’αγάπη να πετύχουσιν που την ποθούν περίσσα
μιαν θύραν πάσχουσιν θαρρώ ούλοι ν' αποσφραγίσουν
αγάπης μερτικάρηδες να μπουν να ευτυχίσουν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-04-2005