Η μοναξιά της απώλειας

Δημιουργός: ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ, VOULA

Τη μοναξιά της απώλειας παρηγορεί το όνειρο.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η μοναξιά της απώλειας,

Αφανής ήρωας των κεκτημένων ημερών,
με τη βαρύτητα της πρώτης θλίψης.
Απορίες παράμετροι, ερυθρές παριές.
Παράθυρα κλειστά,
υπογράφουν τη μοναξιά της απώλειας,
Διασκέδασα πολύ με τη θλίψη των έξω•
υπογράφω τα λόγια που δεν ξέρω,
λιγοστά.
Με κλειστά βλέφαρα, σβησμένα μάτια
ονειρεύομαι.
Υποδέχομαι τη νύχτα,
βραδιάζει δίχως την αίσθηση της ευθύνης.
Φταίω,
θλιμμένη σάρκα οστά θρυμματισμένα
καρδιά συντετριμμένη.
Αισθάνομαι πάνω μου τον ουρανό,
Βαρύ σεντόνι πλανάται στο δωμάτιο
κάθε πόνος είναι δικός μου, σημάδια αλλουνού
ψελίζω πριν κοιμηθώ το όνομά σου
συλλαβίζω τα γράμματα, που σε περικλείουν
με επιμονή μάταια προσδοκώ το χρώμα των αγγέλων,
ποτέ δεν έμαθα τη ζωή να αντιμετωπίζω μόνος.
Σ’ αγαπώ!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-07-2009