Μοιαστός Χριστός

Δημιουργός: poetryf

Στο Χριστό της κάθε γειτονιάς. . .

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φόρεσε μόνο την καρδιά του
σα σκουριασμένο μενταγιόν..
Κόσμου παιδί, πεισιθανάτου
Εκείνος φώναζε "παρών!".
Σέρνοντας έτσι το σταυρό του
κουβέντιαζε με το θεό του
σπασμένες λέξεις σα γυαλί,
από 'Σκαριώτικο φιλί.

"Πατέρα αρνήσου μου το τούτο,
μην το δεχθείς να προδοθώ!
Από Ιούδα κι από Βρούτο
κάνε με να αγαπηθώ.
Εσύ με γέννησες να ζήσω
τώρα σαν Ήλιος θες να δύσω...
Ήταν γραμμένο ή τυχερό
να πιω οξάλμη αντί νερό;"

Μονολογώντας προχωρούσε
με ματωμένους τους καθρέφτες
σε σώμα που αιμορραγούσε
κάθε που έδειχνε τους ψεύτες.
Δίπλά του στέκανε εκείνοι,
οι δικαστές κι οι αρλεκίνοι.
Οι ρασοφόροι, οι φρικαλέοι,
οι Γραμματείς κι οι Φαρισσαίοι.

"Άφες αυτοίς" κι ήρθε σκοτάδι
θαρρείς βγαλμένο από τον Άδη.
Τρεις μέρες χτύπαγε η καρδιά του,
ύστερα εδόθει του θανάτου.
Σ'ένα τεκέ σαρκίων σάπιων
Τον ρίξανε με το πρωί...
Είπανε έμοιαζε με κάποιον
και δεν του αφήσανε πνοή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-07-2009