25) Παντα υπαρχει ελπιδα για μας

Δημιουργός: smaragdenia, Δάφνη

Οταν η ζωη μου βουλιαζε μεσα στην ανια...... παλιες καταστασεις που ευχομαι να μην ξαναερθουν ποτε..........

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μεγαλώνω! μεγαλώνω!
και νομίζω δεν μπορώ να αναπνεύσω
και οτι αναπνέω δεν είναι τίποτα άλλο
παρά μόνο μούχλα.....
Αναπνέω εγκατάλειψη,
αναπνέω αδιαφορία,
αναπνέω στεγνά αισθήματα,
αναπνέω οτιδήποτε άλλο ,
εκτός από αυτά που θα ήθελα.
Αγάπη, στοργή, τρυφερότητα,
ενδιαφέρον,προσοχή
και ένα καλό λόγο,
για να μου αναστήσει την ψυχή μου
που αργοπεθαίνει ,
πεθαίνει, απο αδιαφορία.

Σαν βαριά μπότα πάνω στην ψυχή μου,
είναι οτι μέχρι τώρα νόμιζα
πως είχα στην ζωή μου.
Αλλά τίποτα, τίποτα δεν έχω δικό μου,
παρά την πληγωμένη μου καρδιά,
που δεν ξέρω μέχρι πότε
θα αντέξει να πονά,
και να υποφέρει.
τέτοια κενά και στεγνά αισθήματα.

Πιάνω το κεφάλι μου
δεν την θέλω τέτοια ζωή,
πιάνω το κεφάλι μου να μην ουρλιάξω.
Πού είναι η αγάπη που μου υποσχέθηκε η ζωή;
Γιατί αισθάνομαι άδεια από αισθήματα;
Και πονάει η καρδιά και το μυαλό
που δεν μπορεί να τα χωρέσει;
Πονάει και αυτό μη ξέροντας
που να ξεδώσει!

Δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου,
δάκρυα καυτά, που μου καίνε το πρόσωπο
και πέφτουν στην γη.
Δάκρυα που ζητάνε απαντήσεις
στα γιατί; της ψεύτικης ζωής
που άλλα μου έταξε
και άλλα μου έδωσε.
ΑΆλλα μου έταξε
που τώρα μου τα στερεί.

Που να βρω απαντήσεις
στα τόσα γιατί της ζωής μου;
που μou στοίχειωσαν την ζωή;
που να τα ψάξω;
Στον κόσμο; Αυτός ειναι ψεύτης.
Στην αγάπη; Αυτή είναι σπάνιο είδος πια.
Στην οικογένεια; Αυτηή μόνο να πάρει ζητάει,
απο το απόθεμα της ψυχής μου.
Απο που; απο ποιον;.

Ψάχνω να βρω μια χαραμάδα
ώστε με νύχια και με δόντια
να προσπαθήσω να την ανοίξω λιγο
για να περάσει μια μικρή δέσμη φωτεινής ακτίνας
και να φωτίσει το πυκνό σκοτάδι
της άχαρης ζωής μου,
που τόσο βαρύ το αισθάνομαι
να φωτίσει και να μου πει
πως υπάρχει ακόμα ελπίδα
για κάτι καλύτερο στην ζωη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-07-2009