Σιλωάμ

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

Αφιερωμένο στο Γιώργο,στο Θοδωρή(Νεφελοβάτη)και γρήγορα να τελειώσει αυτή η περιπέτεια και να γυρίσουν κοντά μας,στη Γκρατσιέλα μας(Celestia) και στη Jenny που έγραψε ότι μιά κουβέντα ενός γιατρού είναι καλύτερη και από φάρμακο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[/I]Αλήθεια,πόσο διαφορετικός φαντάζει ο κόσμος-
από το παράθυρο ενός νοσοκομείου-
οι άνθρωποι απ'έξω στους δικούς τους ρυμθμούς-
να αγνοούν το πόνο και τα δράματα-
και εσύ μέσα, να τρέχεις να βρείς τους γιατρούς-
να ακολουθείς τη πορεία ενός φορείου-
να μένεις σιωπηλός ή να βαζεις τα κλάματα-
να θυμάσαι ξεχασμένους θεούς-
να τους κάνεις και τάματα.
Η σιωπή στους έρημους διαδρόμους τα βράδυα-
τα ανέμελα φώτα της πόλης απ΄έξω-
-Είμαι χάλια,μα πρέπει ν'αντέξω,
ψυχοφθόρα,αιώνια μου βάρδια.
Τα τσιγάρα στεγνώνουν το στόμα-
μη ξεχάσω στα μάτια,να βάλω ελπίδα-
να σου πω πως καλυτέρα σ'είδα-
τελειώνουμε,βάστα λίγο ακόμα.
Αλήθεια,πόσο διαφορετικός φαντάζει ο κόσμος-
μέσα απ'τις πόρτες ενός νοσοκομείου-
αναγνωρίζεις σε λίγες ημέρες τις θέσεις των πραγμάτων-
και ο χώρος αποκτά μια αίσθηση οικέιου-
τα πρόσωπα των συγγενών,οι βάρδιες νοσοκόμων-
οι επισκέψεις των γιατρών-
η ένταση των πόνων.....
σε τούτο το πηγάδι των ευχών-
και των θαυμάτων-
σε αυτή τη κολυμπήθρα Σιλωάμ-
των τυχερών-
ποτέ δεν ένοιωσα αλλού-
πιό αδύναμος-
πιό απελπισμένος-
και πιό μόνος.




Ευαγγελισμός 2 Αυγούστου 2002.Μου χαμογελάει η πεντάχρονη Κατερινούλα.
Μετάνοιωσα που ρώτησα γιατί φοράει πάντα καπελάκι.
Δε το είχα φανταστεί ποτέ.
Αδύναμος μπροστά στο ξένο πόνο και το πόνο των δικών μου ανθρώπων
άντεξα να ζήσω σε αυτό το μικρόκοσμο 1 μήνα.
Νοιώθω ενοχές,γιατί είμαι τόσο αδύναμος να βοηθήσω.
Ένα στιχοφιλαράκι, ο Γιώργος είναι εκεί και το παλεύει με πολαπλά κατάγματα.
Και ένα άλλο στιχοφιλαράκι,ο Θοδωρής(Νεφελοβάτης)δίπλα του πάντα,βοηθάει και παλεύει και αυτός όπωςμπορεί.Συγνώμη παιδιά,δε μπόρεσα να βοηθήσω,ούτε στο ελάχιστο.
Συγνώμη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-08-2009