Οι δυο πολύτιμες ανθοδέσμες Δημιουργός: rosestar, Ελευθερία 2/4/2019 Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [color=brown][B]ΟΙ ΔΥΟ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΑΝΘΟΔΕΣΜΕΣ[/B][/color]
[color=blue][I]Τα όνειρα των ανθρώπων που πηγάζουν από τα βάθη των κτύπων της καρδιάς τους, μοιάζουν με δυο πολύτιμες ανθοδέσμες. Μα όταν μαραίνονται τα όνειρα, μαραίνονται μαζί τους και θρυμματίζονται τα ευωδιαστά πολύχρωμα μπουκέτα. Αυτοί οι θησαυροί έχουν μεγαλύτερη και σπουδαιότερη αξία από όλα τα διαμάντια του κόσμου αυτού... Ο χειμώνας κρυφογελά και σφυρίζει περιπαιχτικά με τον άνεμο πίσω από τις καλαμιές, κρυσταλλώνει και παγώνει τη προσδοκία και την ελπίδα της ψυχής και εκείνη τότε λυγίζει μόνη και πονά...[/I]
[B]Στη χώρα των ονείρων και των παραμυθιών, υπήρχε ένας κάτασπρος μοναχικός κρίνος, που τις νύχτες το φεγγαρόφωτο του κρατούσε συντροφιά και το φεγγάρι θαύμαζε την αγνότητα του κρίνου. Ο κρίνος έρημος και μόνος, δάκρυζε σε μια γωνιά του κήπου παρατημένος και τα δάκρυα ως πηγές νερού, πότιζαν το πράσινο κλωνάρι του, δίνοντάς του ζωή. Όταν χανόταν το φεγγαράκι και σκεπαζόταν από γκρίζα σύννεφα, ο κρίνος φοβόταν, μάτωνε από μοναξιά και το νυφικό του φόρεμα γινόταν κόκκινο ματωμένο από πληγές. Το φεγγάρι πόσο ήθελε να φτάσει στη γη και να σκουπίσει τα δάκρυα από τα γλυκά του μάτια! Μα ήταν τόσο μακρινή η απόσταση που τους χώριζε, ως η γη και ο ουρανός κυριολεκτικά. Ο κρίνος ικέτευσε μια νεράιδα της βροχής να συλλέξει τα πιο όμορφα τριαντάφυλλα των κήπων όλης της οικουμένης, να τα στολίσει με μια ροζέ κορδέλα και να τα προσφέρει στο μελαγχολικό θαμπωμένο φεγγαράκι.
Η καλόκαρδη νεράιδα υπάκουσε και με τη μαγική της αστερόσκονη κρατώντας το ασημένιο της ραβδάκι, πέταξε ψηλά στα βάθη του απέραντου ουρανού. Αντάμωσε το φεγγάρι και άφησε τα άνθη στην άκρη της μισοσχηματισμένης του μορφής. Συγκινήθηκε, χάρηκε και ένιωθε στη καρδιά του την αγάπη του κρίνου να τον αγκαλιάζει... Εκείνο σύλλεξε τα πιο φωτεινά και σπινθηροβόλα άστρα, τα στόλισε με μια ουράνια κορδέλα και παρακάλεσε τη στοργική νεράιδα να τα προσφέρει στο κρίνο. Εκείνη τα πήρε με χαρά, κατέβηκε στο κήπο και ακούμπησε την αστερένια ανθοδέσμη δίπλα στο κρίνο. Ταυτόχρονα οι δυο μακρινοί φίλοι δάκρυζαν και εύχονταν κάποτε να συναντηθούν και τίποτα να μη τους χωρίσει πια...
Είθε να εκπληρωθούν τα όνειρα και τα συναισθήματα των ψυχών που βρίσκονται στον αληθινό κόσμο σαν τα ευλογημένα παραμύθια.... Αλλά για να εκπληρωθούν, χρειάζονται αληθινές και σπάνιες καρδιές που στον κόσμο τούτο είναι μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού. Ευλογημένοι όσοι ανταμώσαν και όσοι πρόκειται να ανταμωθούν [/B][/color]
[color=brown][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2009 | |