ανωνυμοι

Δημιουργός: dragonmaster

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

καταραμενοι αφηνουνε το φως
να ταξιδεψουν στο σκοταδι
ταραζουν μεσα τους οι σκεψεις
ποτε σε ηρεμια
ποτε με γαληνη
μεσα στις ρωγμες του νου σφυριζουν φιδια
στα εγκατα της σκεψης τριζουν σανιδια
κραζουν μεσα τους κορακια αμφιβολιες

η ζωη σε αυτους οχι καλη
ποτε στο τυμβο τους λουλουδια δεν απλωθηκαν
ουτε κανεις για αυτους εκλαψε
δεν ειπε ωραια λογια επικηδειο

φευγουν σαν φευγουν τα χελιδονια
η γη που αφηνουν τους σκιαζεται
και αυτοι την πονουν

μενουν να μαζευουν σε αλπουμ τις φωτογραφιες
να βγαινουν με φιλους καθε βραδυ
μα αδειοι μοναχικοι καθε πρωι
καταραμενοι να ναι ιδανικοι
αναξιοι να φτασουν στην τελος

δεν ητανε ουτε οι πρωταγωνιστες
ουτε θελησανε να γινουν
κομπαρσοι που πεθαινουν
σε μια βιτρινα μια σκηνη
χωρις τους διθυραμβους του πληθους

καταραμενοι οσοι θελησαν
μια φορα να ζησουν περα απο το μερτικο τους
τους πατησαν οσοι φοβηθηκαν
τωρα οι δρομοι σιωπηλοι
ο κοσμος μια ωραια βιτρινα
που φενεται ωραια καθε πρωι
μα πισω ειναι ενα αδειο μνημα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-09-2009