Κενό ψυχής

Δημιουργός: romance4love2you, Georgios Kantemis

Έχω φτάσει στο υπέρτατο μηδέν στην αντίπερα όχθη για να με βρω να μάθω ποιος είμαι μα εδώ όλα ματώνουν και προσπαθώ να γυρίσω μα χάνω τον δρόμο μου και παραπέω,αν σηκωθώ θα τα καταφέρω το ξέρω,αν μείνω κάτω έχω χάσει το παιχνίδι για πάντα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Αφέθηκα[/B]
να αιωρηθώ στο κενό
στο τίποτα της ψυχής
κι ότι άρχισα να το ξαναχτίζω
κι ότι είχα βρει την δύναμη να συνεχίσω.

[B]Ασπάστηκα[/B]
την βρωμιά και το χάος
την αμαρτία και το πονηρό
και γκρέμισα ότι όμορφο είχε απομείνει
και καταδίκασά μου σ'αιώνιο ψυχικό θάνατο.

[B]Αναπολώ[/B]
την πρώτερη κείνη γη
που έτρεχα σαν ήμουνα παιδί
καθώς ταξίδευα μ'όλους τους φίλους μου
καθώς πλάθαμε νέα ταξίδια στο άχραντο.

[B]Φτάνει[/B]
[B][I]σας χαιρετώ και κατεβαίνω εδώ
κι ας μην έχει στάση
θα βρω τρόπο να σταματήσω το αεικίνητο
θα βρω την δύναμη να βγω από το αδιαπέραστο.[/B][/I]

[B]Αλήθεια[/B]
να δω το ποιος είμαι
το τι μου επιφυλάσει το Σύμπαν
τι θέλεις από εμένα Θεέ μου
τι θέλεις και δεν με αφήνεις να χαθώ.

[B]Προσπαθώ[/B]
[B][I]να απαρνηθώ αυτήν την ύλη
να κρατήσω μόνο το πνεύμα
να πλάσω ξανά αυτήν την παιδική γη
να πλάσω ξανά την αθωότητα στην ψυχή.[/B][/I]

[B]Το λάδι σώθηκε
το κορμί παραδόθηκε
η αγάπη μια ιδέα
κι εγώ μια προδομένη σημαία![/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2009