Το Πρωτο Φιλι

Δημιουργός: ΔΡΑΚΟΥ ΛΟΓΙΑ, ΧαράΔανίκα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αφέθηκα σε εκείνο το φιλί σαν να ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο .
Κι αν για μια στιγμή έκανα πίσω , ακριβώς τη στιγμή που τα χείλη μας θα ενώνονταν είναι γιατί είδα το γαλάζιο τραπεζάκι που ακουμπούσαμε τους αγκώνες μας να αλλάζει σχήμα κ’ από στρογγυλό στέρεο να γίνεται κύκλος κ’ άυλο .
Ένας κύκλος που είχε την αύρα του αμνιακού υγρού . Αυτή την υπέρτατη ηδονή κ’ πληρότητα που κάνει το έμβρυο να μη θέλει ποτέ να βγει από εκεί μέσα . Κι όταν αφέθηκα, ήταν σαν να έκλεβα την υπόσχεση ότι θα ξανανιώσω μόνο και μόνο για να θυμηθώ , τη ζωή στης μητέρας μου τη μήτρα .
Ήταν η υπόσχεση της ολοκλήρωσης , από έναν ανυπότακτο Θεό.
Ήταν απλά ένα φιλί ,ήταν απλά όλοι οι χυμοί της Άνοιξης ζυμωμένοι σε μια άκρη του μυαλού μας για χρόνια .
Δεν θα ξεχάσω !
Ποτέ δεν θα ξεχάσω τη γεύση του…ήταν το απόσταγμα , η κορυφή της υδάτινης αποκάλυψης . Δεν είχε γεύση , ήταν η ίδια η γεύση !
Έτσι ακριβώς κ’ όταν βρεθήκαμε γυμνοί σε ένα κρεβάτι έρωτα . Δεν ήταν η αναγνωριστική πρώτη επαφή.
Ήταν η επιστροφή , η ένωση , η επαναφορά , η γνωστοποίηση της ολοκλήρωσης , η αρμονία , η πιστοποίηση της ύπαρξης , η αποστασιοποίηση της τριβής , της ατελείωτης αναζήτησης κ’ φθοράς, τα ψήγματα της αλήθειας .
Ναι , υπάρχει θεός κ’ κατοικεί στα σώματα .Μέσα εκεί πειραματίζεται εκεί πονάει , εκεί χτυπάει , εκεί γδέρνεται , εκεί ζητάει .
Όμως , άμεσα είναι που εκεί , εκεί είναι που… αλήθεια λέω !
…που γελάει , ξεκαρδίζεται κ’ φυσάει . Δεν ήταν ένωση , όχι , δεν ήταν ! Μόνο γέλιο .
Από μια χαραμάδα πανικού , το γέλιο του θεού ,σαν από χρόνια ξεχασμένο , σαν από χρόνια λυτρωμένο .
Κ’ δεν ζητούσε αντάλλαγμα , ούτε μετάνοιες για τα πριν , ούτε άλλα κλάματα .
Ήταν εκεί πριν , όπως θα είναι κ’ μετά , γνωρίζει τα πριν , όπως γνωρίζει κ’ τα μετά .
Γιατί αυτός τα όρισε , γιατί αυτός ξανά θα τα ορίσει .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2009