αστέρι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άγνωστα χέρια με γδύνουν με ρίχνουν καταμεσής στο κενό
Μου βάζουν κάγκελα και μιάν άδεια υδρία
Σταυρώνω τα χέρια προσποιούμαι τον νεκρό
Για τελευταία φορά ξυπνάει η αδικία

Παγιδευμένος σε παγίδα σαν την αράχνη κρεμιέμαι
Κάτω απ΄το βλέμμα του θανάτου
Λυπάμαι τον εαυτό μου στο καθρέφτη κοιτιέμαι
Χαραγμένο στο μέτωπό μου είναι τ’όνομά του

Αστράφτει ο καθρέφτης μα τι να πώ
Ταλαντεύομαι μόλις σαν πνιγμένο ναυάγιο
Στην ανάσα του απέραντου ξεχασμένο, βουβό
Πέφτει σκοτάδι, λοιπόν κουράγιο

Με τι λόγια και στίχους πολεμάω ακόμη
Για τη ζωή μου που γέρνει απ’τ’αόρατο χέρι
Δεν αντέχω να συνεχίσω λοξεύουν οι δρόμοι
Κοιτάζω μονάχα τρυφερά τ’αγαπημένο μου αστέρι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2009