Τα παιδιά δεν ζωγραφίζουν στον τοίχο

Δημιουργός: χάρης ο κύπριος, χάρης

Στο γιό μου Βασίλη που έχει τη γιορτή του, αφιερώνω με πόνο και αγάπη αυτά τα λίγα λόγια μέσα από την καρδιά μου !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα παιδιά δεν ζωγραφίζουν στον τοίχο


Πάντα μου άρεσε να κοιτάζω
τις καρδίες
τους ήλιους
τα love for ever
που έγραφαν οι μαθητές μου στα θρανία τους.
Μου έδινε την ελπίδα πως κάποιοι ακόμα
πιστεύουν ότι μια αγάπη μπορεί ν’ αντέξει για πάντα.
Τον τελευταίο καιρό όμως τα παιδιά
σταμάτησαν να γράφουν στα θρανία.
Προτιμούν να τα καίνε
μαζί με τις καρέκλες,
τους δασκάλους
και το σύστημα.

Τα παιδιά δεν ζωγραφίζουν στον τοίχο
δυο καρδιές και ένα ήλιο στη μέση.
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στην καρδιά τους
δυο τοίχους γονιούς να κατεδαφίζονται
και ένα παιδάκι πανσέληνο να κλαίει στη μέση.
Τα παιδιά δεν τραγουδάνε μεσα στους δρόμους
και η φωνή τους τον κόσμο δεν τον αλλάζει.
Τα παιδιά σιγοκλαίνε σ’ αφιλόξενους ώμους
και ο θρήνος τους γίνεται αίμα που στάζει.
Χίλια σύννεφα είν’ η καρδιά τους
κι η ζωή τους ρημαγμένη πλατεία
το σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος τους έχει πεθάνει
με πρώτη νεκρή
την πολιτεία.

Τον τελευταίο καιρό σταμάτησα να γράφω στον πίνακα.
Ζωγραφίζω στους μαθητές μου
καρδίες, ήλιους, love for ever
και τους περιμένω να θυμηθούν.
Όλα αυτά που τους κάναμε να ξεχάσουν.
Τους περιμένω να ονειρευτούν.
Μια αγάπη που είναι παιχνίδι.
Μια αγάπη που πρέπει να παίξουν.
Τους περιμένω να ζήσουν.
Ας παίξουν.
Κι ας χάσουν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-10-2009