Με αρχαίο τέλι

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πετρώσαν όλα
έρωτες , κι όνειρα, κι αγάπης καραμπόλα
η περασμένη μας ζωή μια βαρκαρόλα
κι εμείς θνητοί.
Βαθιά σκοτάδια
στα λόγια του έρωτα, στης νύχτας τα πηγάδια
κι αυτοί που απλώνουν της ζωής τα παραγάδια
γονείς θετοί.

Με αρχαίο τέλι
γράψανε θούριο, τον παίξανε στα μέλη,
μα τη καρδιά τους σημαδεύανε με βέλη
δαιμονικά.
Και πριν οπλίσουν
τα τόξα απόβραδα, φεγγάρια ν’ αποκλείσουν,
είπανε θα ‘ρθουν την αγάπη να ξορκίσουν
αερικά.

Και τώρα πάλι
ξανά αιχμάλωτοι στης πίκρας το ακρογιάλι
με τις καρδιές χωρίς φιλιά σε μαύρο χάλι
ν’ αναχωρούν.
Μιάς νύχτας βόλι
να μας χτυπά, να είναι δύσκολοι οι ρόλοι,
να ‘ναι στενοί, κι άλλους καημούς της γης οι θόλοι
να μη χωρούν

(Ρ)Ήταν οι πίκρες που μας ήθελαν για μέλη τους
τα βλέμματά μας να ‘ναι γκρίζοι ουρανοί,
κι όσοι σαν στόχο, μας σημάδευαν με βέλη τους,
στα σύνορα ήρθαν, μα η φαρέτρα αδειανή

17.10.09

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-10-2009