Εξορια

Δημιουργός: Tranquillity

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για αυτά που αγαπώ στις πέτρες θα μιλήσω
Σαν τη δροσιά του πρωινού τα φύλα θα ακουμπήσω
Θα ψιθυρίσω μυστικά στ αγέρι και στο χώμα
Κι όταν βραδιάσει θα απλωθώ πάνω σε φύλων στρώμα

Στ’ όνειρο αυτό τα’ αποψινό μόνος μου θ’ αρμενίζω
Χωρίς θεούς χωρίς θνητούς χωρίς ανθρώπου χνότο
Βουνά πεδιάδες ρεματιές μόνος μου θ’ αλωνίζω
Δική μου θα ‘ναι όλη η γη απ’ το βορρά ως το νότο

Μήτε καλό μήτε κακό μήτε αρρώστια και εχθρό
Δίχως του χρόνου τη τριβή θα ζω μονάχος σαν παιδί
Αιώνιο θαύμα θα γευτώ, πάνω στο κύμα στον αφρό
Μορφή θα αλλάζω την αυγή, πότε πουλί , πότε κλαδί

Δεν κράτησε όμως η χαρά σ’ αυτό το ονειροτόπι
Για λόγους ανεξήγητους μου έλειψαν οι ανθρώποι
Φαίνεται πως η μοναξιά δεν φέρνει ευτυχία
Χωρίς καθρέπτη η ζωή μοιάζει με εξορία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-10-2009