Σαν ξένοι

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Πριν λίγο...

ξεσκόνιζα ένα ένα τα γράμματα...

σαν ορό ζωής ρουφούσα τις λέξεις σου...

καταρράκτες το αίμα στις φλέβες μου...

έγειρα το κεφάλι...

σφάλισα τα μάτια...

ναρκώθηκα ζωή μου...

αλλοιώθηκα στο βελούδο της μνήμης...

ένα σφιχτό χαμόγελο...

μια γεύση πίκρας...

στο χάδι του ανέμου που έστειλες...

βυθίζοντας τις αποστάσεις...

αφέθηκα...

να τυλιχτώ στον μανδύα της αύρας σου...

να κοιμηθώ στις ακτές των ματιών σου...

να παγώσω σαν νούφαρο...

τατουάζ να ενσωματωθώ...

στο κέντρο του στήθους σου...

κι οι ανάσες να ζωγραφίζουν...

υπαίθριους αμμόλοφους απάτητους...

βουλιάζοντας τα γυμνά κορμιά...

στους χρυσαφένιους κόκκους...

σχηματίζοντας οάσεις παρ-αισθήσεων...

από ηδονές που κρέμονται στα χείλη...

κι ανάσες βαπτισμένες στα πλοκάμια του πόθου...



Μην αφαιρείς την ταυτότητα της μορφής...

δεν αντέχω να κολυμπούμε σαν ξένοι...

σε ωκεανούς που μετρούσαμε τις αντοχές μας...

σφραγίζοντας χειροπέδες στα χέρια μας...

σέρνοντας τις σκέψεις μας στο δικό μας παλάτι...

αγνοώντας τις ορδές των βαρβάρων...

θρυμματίζοντας τ' ατσαλένια κοντάρια τους...

σε κοινούς στίχους...

ψιθυρίζοντας...

τις διαδρομές μιας αγέραστης αγάπης...

***

Πονάνε οι σιωπές...

Ψυχή μου...

ανεμίζοντας τις σάρκες ...

στις απουσίας σου το κενό...

δεν αντέχω...

να προσπερνάμε τον χρόνο...

σαν ξένοι...

***

Υπάρχω...

για Σένα...

Ψυχή μου...

Εσύ...

***

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-10-2009