Αν-αμονή

Δημιουργός: Αριάδνη20/08, Αθηνά

Αν εσύ δεν τα έκανες όλα σωστά....ή αν εγώ δεν τα έκανα όλα λάθος...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαλσάμωσα τα λόγια σου και μακριά
απ' τις αισθήσεις μου τα κράτησα. Να μη με πληγώνουν πια.
Υποσχέσεις χωρίς αντίκρυσμα και αναμνήσεις που
μοιάζουν πια μονομερείς. Αλήθεια τα ζήσαμε όλα αυτά;
Ο πόνος της απώλειας έμεινε να θυμίζει ότι
κάποτε υπήρξες. Κι ότι μαζί σου υπήρξα κι εγώ.
Προσπάθησα να κομματιάσω τις αποδείξεις.
Μα μου ξέφυγε ένα μπλε χάδι' έγινε ένα με τη θάλασσα πριν το προλάβω
κι έβαψε το δωμάτιο αλμύρα.
Προσπάθησα να δραπετεύσω.
Μα έπεσα πάνω σε φαντάσματα σωσίες που ο μόνος δρόμος που μου έδειξαν
ήταν αυτός του γυρισμού.
Προσπάθησα να ξεχάσω. Μεγάλωσα τρεις ζωές από τον
τελευταίο Ισημερινό, αλλά και πάλι έβρισκα χώρο.
Πάντοτε βρισκόταν χώρος ν' αλωνίσεις.
Δεν τολμώ να πω πως είναι άδικο. Αλλά
ψυχοφθόρο; Ποια πένα έγραψε "Μονόδρομος"
στη δική μου μοίρα;
Άκουσέ με: Τελευταία φορά σπαταλάω
κόκκινα χείλη.
Μάθε να δέχεσαι πορφυρά φιλιά
ή άσε μου το χέρι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-12-2009