Σβηστά κεριά

Δημιουργός: Εύφορος ..., Άννινος Γιάννης

Ο άνθρωπος που μπαίνει σε κλουβί ... γίνεται ζώο ..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

*

Άναψα του μυαλού μου τα σβηστά κεριά
δειλά προχώρησα στα κρύα σκαλοπάτια ,
φωνές τριγύρω μου ... στοιχειά κι αερικά ...
καρφιά στην πλάτη μου δέκα χιλιάδες μάτια .

Ποιός είμαι άραγε τον ίσκιο μου ρωτώ
καμμιά απάντηση το ξέρω δεν υπάρχει ,
ψίθυρος έγινα ... γυμνός ακροβατώ ...
ήρωα τέλος το κορμί μου θέλει νάχει .

Άχραντο φως και μυστικά πρωτόκολλα
ο χρόνος δικαστής το χθες με κατακρίνει ,
πύρινα δάκρυα που τέμνουν τις στιγμές ...
αναρωτιέμαι από μένα τι θα μείνει ...

Καράβι φάντασμα , στα βράχια τσακισμένο
κλάψε καρδιά μου σιωπηλά και παραδόσου ,
σπονδή στο αύριο το διχασμένο τώρα
γδάρε τις σάρκες σου ... δοξάσου ... εξιλεώσου !!!


* * *


09 Ιουνίου 2009 ... μέσα στο αεροπλάνο προς Βραζιλία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-01-2010