Α Ν Α Π Α Ν Τ Ε Χ Ο

Δημιουργός: NaRkiSSio, (Μιχάλης)

..αφού μπήκες που μπήκες.... διάβασε το please!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με δυο λεπτές γκρίζες κλωστές
Κεντάω τις αισθήσεις μου
Ραφές που θέλουν να επουλώσουν τις στιγμές
Κουμπιά με τρύπες δυο
Πένθιμα έφτασε στα αφτιά μου
Αυτές τις τρύπες να τις κλείσω
Προσπαθώ
Κι ας μείνουν πάνω μου
Για πάντα
Τα απροσάρμοστα
Χρυσά κουμπιά
Στο τιποτένιο της ζωής μου
Το πανί

Σαν έρθει ο ράφτης
Τη Δευτέρα είναι αργά
Το αναπάντεχο
Το Σάββατο φοριέται
Ο χλευασμός
Ο ύψιστος Φραγμός
Να μην ακούω γνώμη
Που τα χρυσά αυτά κουμπιά
Μείναν
Κατάρα και ευχή
Που είναι φθαρμένο το πανί
Μα ο ράφτης ξέρει
Γιαυτό και Καθυστερεί

Μα συ πια
Σκόρος που διαβρώνεις
Τα εσώτερα ξηλώνεις
Τη ζωή μου..
Τη στιγμή που Εχθροί και φίλοι
Μες το δώμα μου θα ρθούν
Για να κρατήσουν φυλαχτό
"ένα εσύ ..."
"ένα εγώ..."
Αυτά τα άθλια κουμπιά
Που δε μου ταίριαξαν στιγμή
Που είναι φθαρμένο
Το Τιποτένιο
Το πανί

Πάρτε αγιογδύτες
Μοιρασιά
Κρατήστε όλα τα χρυσά
Μα όπως εγώ
Κατάρα δίνω να φοράτε
Της θλίψης το άθλιο πανί
Που κέντησα με υπομονή
Όλα αυτά τ' άδικα χρόνια...
Μέχρι το Σάββατο...
Που ήρθε!
Που με βρήκε!
Της ζωής
Το αναπάντεχο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-02-2010