Νανά

Δημιουργός: ppoppo

...αφιερωμένο στην οκτάχρονη κόρη μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I]ΝΑΝΑ

Νιώθω να κρέμομαι χιλιάδες οι ακτίνες
καθώς χαιδεύω τα ξανθά μακριά μαλλιά σου
ήλιος ζεστός που σκανδαλιάρικα γελώντας
ήρθε και θρόνιασε επάνω στη καρδιά σου.

Κι άλλοτε πάλι σε κοιμίζω κουρασμένη
καθώς σεργιάνι κάνεις μες τα όνειρά σου
κι ορκίζομαι μα το Θεό μου πως μου μοιάζει
του φεγγαριού του ολόγιομου η αγκαλιά σου.

Κι όταν γελάς σκορπίζει ο τόπος ευτυχία
τόση πολλή που μες στα στήθη περισσεύει
κι έτσι γελώντας και δακρύζοντας μικρή μου
κοιτώ τα χείλη σου κι ο νους μου ημερεύει.

Κι όποιος σε κάνει να πονάς γίνομαι δράκος
γίνομαι φλόγα και φλογίζω να σκοτώσω
ποτέ δε θ’ άφηνα εσένα να πληγώσουν
με τη ζωή μου για εσένα θα πληρώσω.

Κι όταν θα κλάψεις θα’ μαι δω για να συλλέξω
των γαλανών σου των ματιών τις καταιγίδες
τους κεραυνούς σου τις μικρές σου στεναχώριες
δικά σου δάκρυα στων ματιών μου τις ρυτίδες.

Ελα σε μένανε μικρή γλυκιά μου κόρη
δώσ’ μου τα χέρια σου να τα γλυκοφιλήσω
δυο λευκοπούλια που κουρνιάσαν στην αγάπη
πιο δυνατά δε δύναμαι να σ’ αγαπήσω.[/I][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-02-2010