Ψυχή μου μόνη

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όπως γλυστράει το νερό μέσα απ' τα χέρια
Κι όπως πεθαίνουνε οι στάλες της βροχής
Έτσι γλυστράει κι από μένα η κάθε μέρα
Μα να το νιώσεις ό,τι νιώθω δεν μπορείς...

Όπως ραγίζει ο καθρέφτης που κοιτάζω
Κι όπως τρελαίνονται οι λίγες μου στιγμές
Έτσι σκορπάω και τις νύχτες μου ριμάζω
Μα να με νιώσεις είναι κάτι που δεν θες...

ΡΕΦΡΕΝ
Ψυχή μου μόνη
Σε μια χαμένη διαδρομή που δεν στερειώνει
Σε ένα παιχνίδι που το τέλος του ζυγώνει
Σε θέλω ακόμη
Κι ας λένε όλοι πως το θέατρο τελειώνει
Κι ας λένε τάχα πως το πάθος δεν στερειώνει
Ψυχή μου μόνη...

Όπως σταλάζει η ζωή πάνω στο σώμα
Κι όπως γκρεμίζεται το όνειρο στη γη
Έτσι φυτρώνουν τα χρυσάνθεμα στο χώμα
Και ξενυχτάνε τα πουλιά μες τη βροχή...

Όπως σου λέω σ' αγαπώ κι εσύ κοιμάσαι
Κι όπως τα λόγια σου θυμάμαι που'χες πει
Όσο για πάντα αυτό που ζεις θα το φοβάσαι
Θα είσαι μόνη σε μια γκρίζα διαδρομή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-05-2005