Ζωηθηκα

Δημιουργός: Σπινθηρόχωμα, βαγγελης οικονομου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]απ τις στιγμες τις τοσες... που γινηκανε χειμωνας, αρμεξα τις απαντοχες μου..
στο κλαμα το βουβο, μιας γριας καρδιας, στο βλεμα ενος παιδιου, που ψαχνει μανα, στα βλεφαρα του αυγερινου, που αγκομαχαει..να προφτασει την αυγη...
αυτη που χασαμε!
5-6 ελπιδες κι αυτες, μπαγιατικες... σαν το καρβελι που με φιλεψες, σαν τις αγαπες σου..
2-3 λογια.. κι ολα κουφια... σαν τα απογευματα, πλαι στο σουρουπο..
κι ολο φιλια.... σαν το αψεντι...
τοσα φιλια...! κι ολα του ιούδα!
πες μου που πηγαν οι χαρες...που χαθηκαν...
πες μου πως γιναν οι καιροι κρυο καταλυμα...
δειξε στους λοφους των ονειρων μου, τα γιασεμια
τους κρινους που σπαταλησες...
.........................................................
εσυ πυ γεννησες το φως μες την αγγαλη μου,
εσυ που εσπερνες φιλια κι ολα αφυτρωτα..
εσυ που ταιζες το κρεβατι μοσχολουλουδα...
γεννησες, υβρεις, ηλιου εκλειψεις, δεσμους γορδίους..
μα δεν με πιστεψες...
ηρθες με ληστεψες..
ατμος γινοσουνα κι ολο χανοσουνα...

μαζι σου ηττηθηκα, οικτρα πλανηθηκα...
κι απο το θανατο που φερε η ενωση...
σε αλλη μητρα, αγιαναστηθηκα!

ΖΩΗΘΗΚΑ![/B][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-04-2010