Παραληρημα Δημιουργός: nasiastay Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Καμια φορα, νιωθεις απλα πως δεν εχει νοημα. Ο,τι κι αν κανεις, οπου κι αν εισαι, το βρισκεις λιγο.. Μετα, κοντοστεκεσαι, ακους λιγο την ζωη και λες μπα.. εδω ειναι ολα - απλα δεν ηρθε ακομα ο καιρος.. Αναρωτιεσαι.. Μηπως εσυ εισαι αχορταγος? Μηπως αυτο το ανικανοποιητο κατι, ηρθε και στρογγυλοκαθησε στα μεσα σου? Κι αν σου συμβαινουν σπουδαια και τρανα που δεν τα βλεπεις, μονο και μονο επειδη ψαχνεις ξωπισω για τα επομενα?..
Αν το μονο που φτανει, ειναι να τεντωσεις λιγακι τα ματια?
Μισο χαρτι και το γεμισα ηδη μ ερωτησεις.. Το χειροτερο ειναι που δεν εχεις ποιον (?) να ρωτησεις... Ολοι δηθεν και τυχον, θα ναι εκει λενε.. Ειπαν.. Κι εγω ειπα.
Ειπα να βαλω τα δυνατα μου. Μα ειναι τοσο δυσκολο να το κανεις μονος. Κι οπως ψυθιριζουν κι οι ποιηταδες : μοναχος, μεσα στους πολλους. Χιλιοειπωμενο κ αληθινο.
Το προβλημα μαλλον ειναι, πως ολα μου μποιαζουν μισα. Μισες οι φιλιες, μισα τα ονειρα, μισα τα ξενυχτια, μισα τα φιλια... Ολα αποτελουνται απο αυτο που ειναι και απο αυτο που, εγω τουλαχιστον, βρισκω πως τους λειπει.
Αντε να παμε γι αλλο ενα καφε τωρα, να πουμε ποσο αγαπιομαστε, τι φαγαμε χθες και που θα ξεγυμνωθουμε αυριο.. Διοτι αν δεν ξεγυμνωθεις, πως θα σε νιωσει ο αλλος? Μεχρι να πεταξεις το πανωφορι σου εξαλλου, ειστε δυο υπαρξεις που απλα βρεθηκαν γυρω απο το ιδιο τραπεζι..
Ακολουθει κουραστικο κι αναρμοστο διαλειμμα, για να θυμηθουμε την πραγματικη μας φυση - καθοτι αποτελουμεθα απο ζωωδη ενστικτα, θα μπορουσε να πει καποιος- κι επειτα οπως ακριβως αρμοζει, επιστρεφουμε στην αρχη.. Μιλαμε στον πληθυντικο, αποφευγουμε τα ματια και ολα ειναι στην θεση τους.
Θα περασουν οι μερες, θα κλεισουν οι πορτες, θα ξεχαστεις κι εσυ..
Ενας ακομη χορος στην ψυχη μου, μια ακομα αναμνηση για να σβηστει, αλλο ενα γραμμα που θα ξεχαστει... Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-05-2010 | |