16-05 2010

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

Στην ανηψιά μου και σε εσένα που μου θύμησες πάλι πως είναι να ζω πραγματικά και αυθεντικά,αλλά δε χρειάζονται πολλά λόγια με εμάς,καταλαβαινόμαστε

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][I]Πέρασα έτσι απλά και εγώ
σα μιά σκιά στο χρόνο
σα σύντομο λαμπύρισμα
κάποιων δευτερολέπτων
σα μιά πευκοβελόνα απλή
σε δάσος χίλιων πεύκων.

Ο ανθρώπινος εγωισμός
όσα και αν αξιώνει
όσα ζητάει το μυαλό και όσα η ψυχή ποθεί
όλα τα αλλάζει ο καιρός
και όλα τα απαξιώνει
και μένει μόνο μιά στιγμή
μιά μαγική στιγμή.

Σα τότε που σε κράτησα
και εσύ δε θα θυμάσαι
και που με τη παλάμη σου μου έδινες φιλί
που σε έβαλα στη κούνια σου
ήσυχη να κοιμάσαι
που ήσουνα ολόκληρη η γη και η ζωή.

Και αν σπαταλάω το καιρό
και αδιάφορα περνάει
κάτι είπα έκανα και εγώ
κάτι σημαντικό
που έκανα το θαύμα αυτό να μου χαμογελάει
χάρη που μου έκανε η ζωή
το θαύμα να κρατώ.

Θα έρθουν χιλιάδες στιγμές αδιάφορες και λίγες να αξίζουν
κι'ο χρόνος επ'άπειρο,σκιές σα και εμένα θα σβήνει.
Μα ένα χαμόγελο,μικρό μου από εσένα θα μείνει.
Και πάλι όλα γύρω,τριγύρω γυρίζουν
και αχνό αποτύπωμα,το ξέρω στην άμμο του χρόνου θ'αφήσω
μπορεί να είσαι η αιτία να ζήσω
και ένα χαμόγελο στερνό να απομείνει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-05-2010