Πάντα λευκό

Δημιουργός: Δήμητρα

Και έτσι θα περάσουν όλα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάντα λευκό...


Θα κυλήσουνε οι μέρες σα νερό
και τα χρόνια θα φύγουν
ένα ένα,
την ίδια πάντα μέρα, κάθε χρόνο,
σαν χελιδόνια που έρχονται μόνο την άνοιξη
για να μας χαιρετήσουν τυπικά
και να μεταναστεύσουν ύστερα γι’ αλλού.

Θα γεμίσουν γέλια και λύπες τα δεφτέρια μου.
Σπαταλημένο το μελάνι για τις στιγμές που έκλεψαν τα δευτερόλεπτα.
Για τα χαμόγελα που πιάστηκαν αιχμάλωτα σε φωτογραφίες
και για τα δάκρυα που ξεδίψασαν αχόρταγα μαντήλια.

Θα κυλήσουν οι ζωές μας σαν αθώο ψέμα
που θα το λέμε
λίγο λίγο,
να μη μας πονέσει η αλήθεια του.
Θα κλείσουμε τις αναμνήσεις σε μικρά κιβώτια,
πράγματα κι ανθρώπους π’ αγαπήσαμε,
για να τα πάρουμε μαζί μας σα θα φύγουμε.

Μα θα γεμίσουν γέλια και λύπες τα δεφτέρια μου.
Σπαταλημένο το μελάνι για τα όμορφα και για τα τιποτένια.
Για τα ταξίδια μου στις μοναχικές χώρες της σιωπής
και για τις ασημένιες νύχτες στη θάλασσα με παρέα.

Και έτσι θα περάσουν όλα.
Και έτσι θα γεμίσουν τα δεφτέρια μου.
Μα το πιο όμορφο ποίημα της ζωής μου θα μένει πάντα άγραφο.
Το χαρτί πάντα λευκό, άσπιλο απο μελάνι.
Σε πιο στίχο αλήθεια να χωρέσεις;

Είναι φτωχές όλες οι λέξεις, πώς να σ’αγγίξουν;

Γιε μου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-06-2010