Μοναξιά Δημιουργός: sofiagera Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μοναξιά
Σαν άσπρη γάζα μοναξιά μου με τυλίγεις
Άψυχα χάδια στο κορμί μου σπαταλάς,
Με υποσχέσεις την ψυχή μου νανουρίζεις,
Κραυγές και ψίθυρους μια κι΄έξω τους πετάς.
Σ΄αναζητώ στην ηχώ των καφέ τη μονότονη,
Σε νοσταλγώ σ΄ανούσιο κουβεντολόι,
Μου δίνει δύναμη των παθών μου η χόβολη,
Που δεν την κάνω κοινό μοιρολόι.
Μακριά μου παίρνεις ρύπους και πληγές,
Έριδες, κάνεις αναμνήσεις δυνατές
Και στο παρόν που στροβιλίζεται γλυκά,
Ντάμα του γίνομαι, τ΄αγγίζω τρυφερά.
Είσαι ένα δίχτυ ασφαλείας, μια ασπίδα,
Ζωογόνο φίλτρο, αναγέννησης ελπίδα,
Μα σαν σε δέσω γύρω μου σφιχτά,
Παγίδα γίνεσαι, σκοτώνεις την καρδιά. Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-07-2010 | |