Τόσο όμορφα

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα κοτσύφια μεγαλώνουν στην αυλή μου,
κι όλο αυξάνονται, κι όλο πληθαίνουν,
και τα Καλοκαίρια διαδέχονται τους Χειμώνες,
κι όλα κυλάνε τόσο όμορφα, τόσο όμορφα,
μα η δική μου η ζωή δεν γέμισε ακόμα,
την ευτυχία δεν μπορώ ποτέ να φανταστώ,
μα περιμένω, σε μια αγάπη ελπίζω τόσα χρόνια,
κι όλα κυλάνε τόσο όμορφα, τόσο όμορφα,
που τελικά σκέφτομαι τώρα ν'αποχωρίσω,
και να αφήσω τα κοτσύφια στην αυλή,
τα Καλοκαίρια μου να γίνονται Χειμώνες,
και όλα πάλι απ'την αρχή, τόσο όμορφα,
μα η δική μου η Πανσέληνος δεν έλαμψε,
κι αν είμαι ένα μισοφέγγαρο, τι περιμένω ακόμα?

Ένα ποτάμι που κυλάει στην αυλή μου,
και το νερό του ρέει σαν καταιγίδα στη στεριά,
κι όλα κυλάνε τόσο όμορφα, τόσο όμορφα,
μα η δική μου η καρδιά δεν γέμισε ακόμα,
κι αν την αγάπη έψαξε να βρεί, τι να ελπίζει πια,
μα περιμένω, στην ψυχή που θα μου πει στο στόμα,
μ'ένα φιλί για συντροφιά, και για παρέα τα πουλιά,
κι όλα να κυλάνε τόσο όμορφα, τόσο όμορφα,
σαν ανθισμένη αμυγδαλιά, τα πέταλα να μάσω,
να τα κρεμάσω στα μαλλιά σαν φωτοστέφανο,
και να αγιάσω, λίγο πρωτού ν'αποχωρίσω,
κι όλα να κυλάνε τόσο όμορφα, τόσο όμορφα,
μα η δική μου η Πανσέληνος δεν έλαμψε,
κι αν είμαι ένα μισοφέγγαρο, τι περιμένω ακόμα?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-07-2005